ก้อง ห้วยไร่ เล่าไทม์ไลน์ชีวิต กว่าจะมีทุกวันนี้ ขออโหสิกรรม ให้ทุกคนที่ผ่านเข้ามา (คลิป)

มีคนบอกว่าก้องไม่เคยคิดว่าตัวเองดัง ?
ก้อง : ครับ มันก็ไม่รู้เหมือนกัน เวลาทำงานเข้าใจแค่ว่าได้ทำงานหาเงินแล้วก็เลี้ยงครอบครัวแค่นั้น มันบอกไม่ถูกเหมือนกัน ผมไม่รู้ว่าดังคืออะไร รู้สึกแค่ว่าเวลาไปตลาด ไปกินข้าว มีคนรู้จัก มีคนขอถ่ายรูป แต่ดังคืออะไร เราไม่รู้ถึงขนาดนั้น

เริ่มต้นคุณเริ่มจากการเป็นนักร้อง นักดนตรี ?
ก้อง : เริ่มต้นจริง ๆ คือมาล่าฝันนี่แหละครับ ทำอะไรก็ไม่ประสบความสำเร็จสักอย่าง กลับไปอยู่บ้านแล้ว ไม่เอาแล้วกรุงเทพฯ ยิ่งมาอยู่ก็ยิ่งติดหนี้ ชีวิตก็แย่ลงเรื่อย ๆ กลับไปปลูกแตง ปลูกถั่ว แตงโม ทำนา ช่วงนั้นสมองมันโล่ง มันไม่มีอะไรแล้ว พอสมองมันโล่ง อารมณ์กวีเกิดขึ้น ทั้งที่ครูสอนภาษาไทยผมเองยังงงว่าแต่งได้ไง แต่งเองไหม ครูไม่อยากจะเชื่อเลย ก้องเป็นคนตกภาษาไทย คือพอสมองมันโล่งอยู่ดี ๆ คำกลอนคำกวีมันก็มา เพลงแรกก็คือ ไสว่าสิบ่ถิ่มกัน ตอนนั้นอกหัก แต่งมาทีแรกก็เป็นเหมือนคำกลอน แล้วเราก็เขียนไว้เล่น ๆ แต่เวลามันนานไป ทำไมคนเอาคำนี้ไปโพสต์ในเฟซบุ๊กเยอะจัง ทำไมแชร์คำไสว่าสิบ่ถิ่มกันเยอะจัง

แล้วเรื่องลิขสิทธิ์ใช่เพลงนี้หรือเปล่า ?
ก้อง : จริง ๆ ทุกเพลงของก้อง ห้วยไร่ สามารถนำไปร้อง นำไปใช้แสดงหน้าเวทีได้ อันนี้กล้าพูดว่า คนแรกที่ยอมให้เพื่อน ๆ ในวงการเอาไปทำแบบนั้น แต่ทุกวันนี้มันก็จะมีเหตุการณ์นำเพลงต่าง ๆ เอาไปร้อง แล้วก็ใส่ดนตรีเดิม หรือมีการดัดแปลงดนตรีนิดหน่อย คำร้องเดิม แล้วก็เอาไปปล่อยลงในช่องต่าง ๆ ซึ่งเขาเรียกว่าโคฟเวอร์ แต่เป็นการสร้างรายได้ให้กับตัวเขาเอง ซึ่งตรงนั้นผมมองว่ามันเป็นการทำลายความรู้สึกของคนสร้างงานมาก ๆ ในมุมของผมคนเดียวก็ได้นะครับ อยากจะให้พี่ ๆ น้อง ๆ ให้เกียรติกันเยอะ ๆ

จริง ๆ เอาไปร้องตามงานตามอะไรได้เลย การนำเพลงมาทำซ้ำ เลียนแบบแล้วมาโพสต์ลงในชาแนลของตัวเอง เหมือนเป็นผลงานของตัวเอง แล้วทุกวันนี้คนเสพโซเชียลมันจะมีเฉพาะกลุ่ม บางคนมีชื่อเสียงโด่งดัง แต่พอไปที่จุดหนึ่ง คนไม่รู้จักสักคนเลยก็มี บางคนมีคนกดไลก์ในเฟซบุ๊กเป็นแสนเป็นล้าน มาออกทีวีคนไม่รู้จักว่าคนนั้นเป็นใครมันก็มี แต่พอเอาเพลงไปเผยแพร่คนก็เข้าใจว่าเป็นของคนนั้นเลยก็มี

เคยคิดจะฟ้องไหม ?
ก้อง : ไม่มี ใครจะทำอะไรผมก็ตาม ผมบอกตรงนี้ ผมไม่มีฟ้อง ยอมอย่างเดียว

พอดังแล้วเสน่ห์แรง เรื่องความรักเป็นยังไงบ้างกับคุณเบล แอบหลงรักมา 11 ปีแล้วเหรอ ?
ก้อง : เขาเป็นนางเอกหมอลำ ซึ่งคนทางภาคอีสานจะรู้จัก แต่ตอนนั้นด้วยความที่ผมเป็นวัยรุ่นมีมอเตอร์ไซค์คันเดียว เงินจะเติมน้ำมันไปเที่ยวงานก็ลำบาก ต้องขอพ่อขอแม่ หรือแอบขายข้าว จะมีเงินไปดูหมอลำต้องมี 40 บาทขึ้นไป ซึ่ง 40 บาทสมัยก่อนมันเยอะมาก เราก็ไปดูหมอลำแล้วไปเจอนางเอกหมอลำ เขาบอกว่าชื่อเบล ตอนนั้นเขาเป็นเด็กใส ๆ ตอนนั้นเราน่าจะอายุประมาณ 21-22 แต่ก็ไม่ได้คิดว่าฉันจะเอาคนนี้มาเป็นแฟน มันก็เหมือนคนทั่วไปที่เห็นใครแล้วรู้สึกรัก รู้สึกชอบ รู้สึกดี สวย มีเสน่ห์

แล้วทำยังไงถึงไปรู้จักกันได้ ?
ก้อง : ผ่านมา 8 ปี

กับคุณเบลจีบเขายังไง ?
ก้อง : เขาทักมาหาก่อน ทางข้อความเฟซบุ๊ก เพราะตอนนั้นผมโพสต์ไปในเฟซบุ๊กว่าเพลงของก้อง ห้วยไร่ สามารถนำไปร้องหารายได้ โดยที่ไม่เก็บค่าลิขสิทธิ์แม้แต่บาทเดียว ซึ่งเขาก็ทำงานอยู่ในวงเสียงอิสาน แล้วเสียงอิสานก็อยากถามว่าไม่เก็บจริง ๆ ใช่ไหม ก็เลยให้เบลติดต่อมา ผมไปดูก็ตกใจ ผมก็บอกว่าให้ลิขสิทธิ์ไปแล้วไม่ให้เบอร์กลับมาเหรอ หลายเดือนอยู่กว่าเขาจะยอมให้ เราก็จีบเลย แต่ไม่ได้จีบเหมือนวัยรุ่น

ด้วยความที่ตอนนั้นผม 30 ไปหาพ่อกับแม่เขาที่บ้าน แล้วตรงไปหาแม่นกน้อย อุไรพร ที่เขาเคารพ ผมก็บอกว่าแม่นก ผมรักคนนี้แล้วอยากจะแต่งงาน แล้วผมอยากมีลูกกับเขา เขาก็ถามผมเหมือนกันนะว่าไม่กลัวกระแสเหรอ ผมกลัวว่าตอนนี้มีคนอยากรู้เรื่องผมก็ใช่อยู่ พอผมไม่ดังสิ พอผมแก่ตัวมา พอป่วย ใครจะตักน้ำให้ผมกิน อันนี้ไม่ได้พูดให้แฟนคลับตัวเองนะ แฟนคลับผมก็มีที่ติดตาม ถึงตอนนั้นเขาก็มีครอบครัว คงไม่มีเวลาตอนก้อง ห้วยไร่ ป่วย ตอนแก่คงไม่มีใครเอาน้ำเอายามาให้ผมกิน ต้องเป็นลูก เป็นเมียผมนี่แหละ ผมก็เลยต้องมีครอบครัว

รักอะไรในตัวผู้หญิงคนนี้ ?
ก้อง : เขาให้ความเป็นเราอยู่ แล้วก็ความแฟร์ต่อกันมาก ตอนนั้นผมรู้สึกว่าผมรักเขามาก แล้วอยากแต่งงานกับเขา อยากมีลูกกับเขา ทั้งที่แบบเราก็มีคนคุยอยู่แล้ว

ภรรยาทำให้เราจากเสือกลายเป็นแมวอันนี้จริงไหม ?
ก้อง : จริงครับ เมียผมดุมาก เขาปล่อยเรื่องความคิด แต่เรื่องความรักคุณต้องหยุดที่เบลและไข่เจียว เขาเป็นคนขี้หึง แต่มันก็ดี มันทำให้เรากระตุ้นตัวเองว่าปล่อยไม่ได้นะ เรามีครอบครัวแล้ว

อย่างนี้ถือว่าเราหยุดเจ้าชู้เพราะผู้หญิงคนนี้ได้ไหม ?
ก้อง : ทั้งผู้หญิงคนนี้และตัวเล็ก ๆ คนนั้น น้องไข่เจียวเป็นเด็กที่ผมทำไมรักเขาได้ขนาดนี้ ผมเคยคิดกับตัวเองแล้วก็สอนคนในบ้านว่าจริง ๆ เราต้องให้เขาโตขึ้นมาแล้วเข้มแข็ง เงินทองที่เรามี ที่เราหาได้ มันก็ต้องเป็นของเราที่ต้องใช้ เขาโตมาเขาก็ต้องหาเอง ไม่เป็นภาระเรา ไม่เป็นภาระสังคม แต่พอมีเข้าจริง ๆ ไม่ได้ กลัวเขาลำบาก ทำงานเยอะ รับงานเยอะ เพื่ออยากต่อยอดให้เขาโตขึ้นแล้วไม่ลำบาก เพื่ออนาคตของเขา