แม่เด็ก 15 เปิดใจ ลูกเสพยานรก สุดเหวอคนรักษาเต็มรพ. คนท้องก็มี!

แม่บี : "ลูกชายอายุ 15 เสพยามั้ยแม่ไม่รู้ แต่ปกติเขากินยาเมา บีไฟว์มากกว่า แต่อาการไม่ได้เป็นแบบนี้"

อาการเขาเป็นยังไง?
แม่บี : "กินแล้วมึน พอนอนตื่นมาก็เป็นเหมือนเดิม แต่พอยาเคนมผง อาการตาลอย"

เขาเสพยามานานหรือยัง?
แม่บี : "ปีกว่า"

บีไฟว์ลักษณะยังไง?
แม่บี : "ไม่เคยเห็น แต่เขาบอกบีไฟว์ แม่เคยถามว่าซื้อที่ไหน ก็ไม่เคยบอก บอกว่าซื้อกับเพื่อน เพื่อนเอาให้ เขารู้ว่าถ้าบอกปุ๊บแม่ต้องแจ้งตร. เขาเลยไม่บอก คิดว่าเป็นแค่วัยรุ่น เดี๋ยวมันก็หาย"

แล้วเรารู้ได้ไงว่าตอนนี้เขาเสพเคนมผง ไม่ใช่บีไฟว์แล้ว?
แม่บี : "แม่ดูในเพจ ยานรก อาการตาลอย ตาเหม่อ เดินไปเดินมา เริ่มมองขวางแล้ว จากที่ลูกอาบน้ำพูดรู้เรื่อง แต่นี่ไม่รู้เรื่อง แม่ต้องจับอาบน้ำ ตัดเล็บ ทำให้ทุกอย่าง อาบทั้งที่ไม่ถอดเสื้อผ้า ถามว่าไปหาหมอมั้ย มองซ้ายขวาไม่ไป เราก็บอกว่าเดี๋ยวลองเอายาคลายเครียดกินดู ให้มันหลับ กินไปสัก 4-5 ชั่วโมง หลับแป๊บเดียว ตื่นมาก็ไม่สร่าง เหมือนเดิม"

มีโวยวายมั้ย?
แม่บี : "ยัง แม่ตี เขามองค้อนเหมือนจะสู้ ไม่รู้ตัวเลย แล้วก็เดินหน้าถอยหลัง บอกว่าไม่เมา แต่ปากแห้ง ลูกไม่เคยมีอาการแบบนี้"

มีไปทะเลาะกับคนอื่นมั้ย?
แม่บี : "มีๆ ต้องดึงลูกออกมา เคยคิดว่าจะขังดีมั้ย ถ้าเราขังจะคลุ้มคลั่งมั้ย"

แม่บี : "กลัว กลัวไปทำร้ายคนอื่นและกลัวคนอื่นมาทำร้ายเขา แต่เราถามลูกแล้วไปหาหมอมั้ย เขาบอกไม่ไป ด้วยภาระที่เราต้องกระชั้นชิด เราทำมาหากิน เลี้ยงคนหลายคน มันบอกไม่ไปก็ไม่ไป เราตื่นแต่เช้ามืดทำของขาย"

เคนมผงทำให้เขาเกรี้ยวกราดกว่าเดิม?
แม่บี : "ใช่ ตาขวางกว่าเดิมมาก เหมือนคนอาฆาตแค้น จะเอาเรื่องคนอื่นให้ได้"

เขาเอายามาจากไหน?
แม่บี : "น่าจะจากเพื่อนแต่ไม่รู้จากไหน ไม่เคยเห็นยา เห็นแค่ถุงซิปเปล่าๆ ที่หล่น เราก็เก็บทิ้งเพราะเราไม่รู้ว่าคืออะไร"

ปกติถ้าไม่เสพยา ลูกเป็นยังไง?
แม่บี : "ช่วยทำทุกอย่าง ตั้งแต่เสพยาไม่เอาอะไรเลย แม้แต่น้ำก็ไม่อาบ"

วันที่เขาเริ่มเสพเคนมผง รู้มั้ยวันไหน?
แม่บี : "จำไม่ได้ แต่คิดว่าหลังปีใหม่นี่แหละ ประมาณ 4-5 วันนี่แหละ"

อะไรที่ผิดแปลก?
แม่บี : "มันพูดไม่รู้เรื่อง ลิ้นมันแข็ง ตามันเหม่อ ถ้าอยู่ก็นอน นอนแล้วก็ไป นอนแป๊บเดียวแล้วก็ไม่อยู่บ้าน กลับมาพูดไม่รู้เรื่อง เดินไปเดินมา"

สุดท้ายแม่ทำไง?
แม่บี : "ก็ต้องพึ่งคุณเอกภพ เขาเป็นผู้ช่วยส.ส. ให้พาไปบำบัด เรากลัวลูกตายด้วย ไม่รู้จะให้ใครช่วย เราก็ทำมาหากิน อย่างน้อยคุณเอกก็ช่วยพูดระดับนึงให้ลูกไปรักษา คุณเอกก็ให้ไปสน. ไปด้วยกัน ลูกก็ยอมไป คุณเอกพูดน่ารักมาก บอกว่าไปรักษาเถอะ อายุยังน้อย ยังโตได้อีกข้างหน้า และผู้ช่วยคุณเอกบอกว่าไปเถอะ ไปรักษา เห็นในเพจมั้ยที่เขาบอกว่ามันตาย เหมือนเด็กจะกลัว ตอนนั้นรู้เรื่องนิดๆ แต่ยังเดินเซอยู่ ลิ้นยังแข็งอยู่ น้ำลายยังเต็มที่คราบปากขาวๆ เขาก็ส่งไปห้องสืบให้เจ้าหน้าที่สืบสวนคุยกับน้องเป็นการส่วนตัว ตอนนั้นแม่ก็อยู่ด้วย"

แม่บี : "เขาก็ถามว่าไปซื้อที่ไหนมา ลูกก็บอกจากเพื่อน เขาก็บอกว่าไปเลิกเถอะ อายุยังน้อย เห็นในเพจมั้ยมีคนตาย เขาบอกว่าเขาอยากรักษา อยากบำบัด แม่ก็อยากได้ลูกกลับมา ตร.บอกให้กลับบ้านไปก่อน พรุ่งนี้มาหาลุงตอนเช้า เขาก็มา"

พอเจอกัน ตร.ไปส่งที่ไหน?
แม่บี : "รพ.ธัญลักษณ์ เขียนประวัติอะไรเสร็จ หมอเรียกก็เดินเซ ด้วยฤทธิ์ยา ยิ่งได้หลับหรือยาใกล้หมดฤทธิ์ ร่างกายน้องที่แม่เจอ น้องไม่ไหว ต้องวัดคลื่นหัวใจ เกลือแร่น้องต่ำด้วยอายุของน้องยังเล็กอยู่ อาการไม่ค่อยดีแล้ว เริ่มไม่มีแรง หมอก็ให้หมออายุรกรรมดูคลื่นหัวใจ ว่าน้องไหวมั้ย ถ้าไม่ไหวก็ไปรพ.รักษากาย เพราะรพ.นี้เป็นรพ.บำบัด ถ้ามีอาการทางร่างกายต้องส่งรพ.รักษา เพราะเขากลัวน้องช็อก"

ตอนนั้นตกใจมั้ย?
แม่บี : "เขาวัดคลื่นหัวใจแม่ร้องไห้ สงสารลูกมาก ตอนนั้นเขาหายใจแรง หายใจเหมือนคนหอบ เราดูอาการแล้วเรียกลูก เขารู้แต่จะเซเหมือนคนไม่มีแรง แต่หมอบอกว่าไม่เป็นอะไร อาจเป็นเพราะฤทธิ์ยา และน้องตัวเล็ก ให้น้องพักฟื้นอยู่ที่นี่ เราก็บอกว่ารักษาตามที่หมอเห็นสมควร หมอบอกดูอาการวันต่อวัน แต่ที่หมอบอกว่าจะเดือนครึ่ง ปรับสภาพคนติดยา"

พอไปถึงรพ.ธัญลักษณ์ มีคนเป็นผู้ป่วยติดยา?
แม่บี : "ใช่ ญาติเขาพามา เยอะเลย พยาบาลบอกว่ามาด้วยยาเคนมผงทั้งนั้น"

คนมาบำบัด เพราะยาเคนมผงมีหลายคน?
แม่บี : "มีหลายคน บางคนได้กลับบ้าน ปัญหาคือเตียงไม่พอ บางคนก็ได้นอนดูอาการ"

อาการแต่ละคนที่มองเห็น หนักมั้ย?
แม่บี : "บางคนก็พูดไม่รู้เรื่อง บางคนนอนอย่างเดียว บางคนก็ดื้อ มีคนท้องติดยาเดินไปเดินมา อายุก็ 20 กว่าๆ ขึ้น มีลูกหนูที่อายุ 15"

หมอบอกมั้ยว่าเคนมผงมาเยอะเลย?
แม่บี : "หมอบอกว่าอันตรายนะ แต่ละเคสไม่เหมือนกัน บางคนก็ช็อก บางคนก็ตาย ลูกหนูยังไม่รู้เลยว่าโชคดีหรือโชคร้าย เขาบอกอย่าเพิ่งเยี่ยมลูก ตอนนี้ติดโควิดด้วย หมอจะโทรคอนเฟิร์มอีกที ให้วิดีโอคอลหากัน"

ทนาย : "รู้จากข่าว ตอนแรกผมไม่สนใจด้วย อาจจะน็อกยาแล้วตายในงานปาร์ตี้ คิดว่าเป็นยาเสพติดทั่วไป แต่พอมาสักแป๊บ ที่ตายไม่ได้พื้นที่เดียว มันหลายพื้นที่ในนครบาล ก่อนหน้านี้ตายมาบ้างหรือยัง อยู่ๆ ไม่ได้ขายให้แล้วตายวันนั้นนะ มันมีเส้นทางเดินยาอยู่ เจ้าหน้าที่ต้องรู้บ้างแหละ พอเกิดเรื่องขึ้น ในแต่ละพื้นที่ปราบปรามยังไง หรือต้องรอให้นักข่าวไปประโคมข่าว ว่าโรงพักนี้ก็ตาย โรงพักนี้ก็ตาย แล้วหาเจ้าทุกข์ไม่ได้ สุดท้ายรอให้สอบสวนกลาง ป.ป.ส. เข้ามาดำเนินการเอง แบบนั้นโรงพักไม่ต้องทำงานก็ได้สิ"

การที่เรามียาเสพติดทั้งบ้านทั้งเมือง ทนายคิดว่าในพื้นที่ปล่อยปละละเลยหรือเปล่า?
ทนาย : "ผมว่าไม่ปล่อยปละละเลยหรอก แต่คงไม่รู้ ตร.คงไม่รู้ว่ามีการขายยาในพื้นที่ตัวเอง เลยต้องให้หน่วยงานอื่นที่เขารู้มาดำเนินการให้ เขาอาจมีทักษะสืบสวนสอบสวนที่น้อยกว่าพ่อค้ายา ไม่ได้บอกว่าโง่กว่าพ่อค้ายานะ เพียงแต่เขาไม่รู้แค่นั้นเอง การบอกว่าไม่รู้มีข้อดีอย่างนึง ตัวเองไม่ต้องถูกตั้งกรรมการสอบวินัย ตัวเองหลุดไม่ต้องรับผิดชอบ คือถ้าทุจริตโดนไล่ออก แต่ถ้าโง่แค่ตักเตือน"

แม่เชื่อมั้ยตร.ไม่รู้?
แม่บี : "เชื่อตร.ไม่รู้"

ลูกเคยมาเล่าให้ฟังมั้ย มีตร.รู้จักคนขาย?
แม่บี : "ก็มี แต่ไม่คิดว่าจะมาเจอกับตัว ก็เลยไม่สนใจ"

สมมติมีข่าวว่าเจอยาเสพติด เจอผู้เสพ แสดงว่าต้องมีคนขายในพื้นที่ตรงนั้น ปกติตร.เขาต้องทำยังไง?
ทนาย : "เขาจะมีสายยาของเขาในแต่ละจุด ทำให้คนคิดว่าตร.ขายเอง จริงๆ ตร.ไม่ได้ขายเอง แค่วางสายยา เวลามีผู้ค้าใหม่ๆ เข้ามา เขาจะได้รู้ แต่สายเสพไม่เสพไม่รู้ แต่สายเข้าถึงยาเสพติดได้ มันถึงได้มีการล่อซื้อเกิดขึ้น แล้วสารเสพติดตัวใหม่ สายเขาไม่รู้เลยได้ไง ถ้ามีคนเอามาขายเขาต้องรู้ก่อน ถ้าทันทีที่เกิดเรื่องนี้เกิดขึ้น ผบ.ตร.คนปัจจุบันออกมาประกาศทันทีว่าโรงพักไหนมีการเสพเกิดขึ้น ย้ายผู้กำกับ ผมว่าวันรุ่งขึ้นจะไม่มีเลย แต่เขายังไม่ประกาศ ทันไมพอตาย ตายติดๆ กัน ผมไม่เชื่อว่าเพิ่งมีการขาย และเพิ่งมีการตายเกิดขึ้น"

ทนาย : "อย่างที่บอก กลุ่มผู้ค้ายาเขาจะรู้ว่าใครเสพไม่เสพ เขาจะไปตามช่องทางนั้นและกระจายยาออกไปได้ ถ้าเพิ่งเข้ามาทำไมคนรู้จัก ทำไมมีความนิยมแล้ว แสดงว่าเข้ามาพักนึงแล้ว แล้วอัตราการเสียชีวิตอาจไม่ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์แต่มีบางส่วนที่หลุดออกมาแล้วเปอร์เซ็นต์มันเยอะ มันเลยกลายเป็นข่าว ก่อนหน้านี้อาจมีตายแล้วแต่ไม่มีใครรู้"

เป็นไปได้มั้ยบทลงโทษเราอ่อนไปหรือเปล่า?
ทนาย : "ทุกวันนี้ประหารชีวิตแล้วนะครับจะเอาขนาดไหนอีก ยึดทรัพย์ก็ยึด แต่ก็ยังขายกัน แสดงว่าคนไม่ได้กลัวอัตราโทษ ต้องหาวิธีแก้ ไม่งั้นยาเสพติดจะราคาถูกขนาดนี้เหรอ ของยาง่ายจะราคาถูก เมื่อก่อนแพงมากเพราะของยาหาก ตร.จริงจังมากกว่านี้"

เวลาลูกขอตังค์ ขอทีละเท่าไหร่?
แม่บี : "20-30 บาท น่าจะสะสมไว้"

ทนาย : "นี่เป็นความล้มเหลวอย่างนึง ถึงต้องบอกว่าถ้าเราจะประกาศสงครามกับยาเสพติดให้ยาเสพติดน้อยลง ต้องมีความชัดเจนด้านนโยบาย และต้องกล้า ถ้าเจ้าหน้าที่หน่วยงานรัฐไปรับสินบนหรือวางสายยา ต้องจับให้หมด"

หลังจากนี้เคนมผงอาจไม่มีแล้ว?
ทนาย : "ผมว่ามันเปลี่ยนชื่อเรียก ตราบใดที่เป็นยาเสพติดไม่มีทางหายไปจากสังคมไทย ถ้าสังคมไทยเรายังเป็นแบบนี้อยู่"

แม่กลัวมั้ยลูกบำบัดอยู่ พอออกมาจะกลับไปเล่นยาอีก?
แม่บี : "กลัว พยาบาลบอกว่าอย่าคาดหวังว่าลูกจะไม่กลับมาเล่นยาอีก ขอให้เขารักษาตรงนี้ให้หาย"

แม่บี : "เราเป็นแม่ต้องเปลี่ยนพฤติกรรมการดูแลลูกใหม่ ต้องเข้าใจลูกให้มากขึ้น ต้องฟังลูกให้มากขึ้น ว่าลูกต้องการอะไร ถามเหตุผลแล้วเอาเหตุผลลูกกับเรามานั่งคุยกัน รับฟัง เหมือนนักจิตวิทยาบอกว่าคุณต้องปล่อยวาง อย่าตึงเกินไปแล้วคุณจะได้ลูกกลับมา เพื่อนก็ช่วยลูกระดับหนึ่ง"

อยากให้เขาเลิกคบเพื่อนติดยาไปคบเพื่อนดีๆ มั้ย?
แม่บี : "อาจให้คำแนะนำว่าให้เลือกในสิ่งที่มันดี อย่าไปทำตามเขา ให้เป็นประสบการณ์ตัวเองในสิ่งที่ผ่านมา การบำบัดครั้งนี้อาจทำให้ถึงชีวิต อยากให้เอาข้อนี้มาคิด"

อยากฝากอะไรถึงผู้ปกครองหรือคนเกี่ยวข้องการปราบปรามยาเสพติด?
ทนาย : "ผู้ปกครองต้องมีเวลาให้ลูกหลาน ต้องดูว่าเขาไปมั่วสุมอะไรที่แปลกๆ มีเพื่อนติดยามั้ย ถ้าเพื่อนในกลุ่มติดยา ก็อาจมีโอกาสที่ทั้งกลุ่มจะลองยาเสพติด ลองแล้วจะติดมั้ยเราก็ตอบไม่ได้ ต้องมีเวลาให้ลูก จะบอกว่าเราทำแต่งานไม่ได้"

อยากฝากอะไรถึงผบ.ตร.?
ทนาย : "ผบ.ตร.ออกมาพูดสักคำเถอะว่าโรงพักไหนเจอยาตัวนี้ จะสั่งย้ายผู้กำกับ ผมว่าไวแน่นอน ย้ายผู้การก็ได้ บ่อนยังย้ายผู้บัญชาการภาคมาแล้วเลย หลังจากนั้นบ่อนโดนจับกระจายเลย รอบนี้อาจจับไวก็ได้ สั่งย้ายสักครั้งเถอะ"