ใช้ชีวิตที่มันแตกต่าง กินนอนนั่งก็ก็อบ Korea
จนอีพ่อเพิ่นใจละเหี่ย สุดท้ายจั่งฮู้โตตนเฮาเป็นจั่งใด๋
* เกิดเป็นคนอีสาน เลือดก็คนอีสาน
มีบุญมีงานก็ต้องมีหมอลำ
มีลาบมีก้อย มีจุ๊ซอยจ้ำ ยังจดยังจำวิถีบ้านเฮา
เสียงพิณห่าว เสียงแคนหย่าว
หย่าวเจ้าหย่าว หมอลำเจ้าหย่าว
ยังเต้นลำวงโตดตีโต่งเกี้ยวสาว
บ่ลืมเรื่องราว บุญฮีตสิบสอง และคองสิบสี่
** บืนให้ส่ำใด๋ กะตายบ่ล่ะ ยังได้คืนกลับเมือเฮือนคือเก่า
คงสิคือคำผู้เฒ่าเว้า
คั่นเจาะเลือดเจ้าสิเห็น แต่ลาวอ้อยต้อย
ซ้ำ ( * , Music , ** , * )
เสียงพิณห่าว เสียงแคนหย่าว
หย่าวเจ้าหย่าว ละหย่าว ๆ ๆ ๆ
โอ้โฮะโอ้ละน้อ โฮะโอโฮะโอ้ละน้อ โอ้โฮะโอ โฮะโอ้..
*** ยังเป็นบ่าวไทบ้าน ยังเป็นบ่าวไทบ้าน
ยังเป็นบ่าวไทบ้าน บ่ลืมเชื้อซาติเผ่าพันธุ์
ยังเป็นบ่าวไทบ้าน
โฮะโอโฮะโอ้ละน้อ โอ้โฮะโอ โฮะโอ้..
ซ้ำ ( *** , *** )
เพราะอัตลักษณ์มันปักที่ใจ ไปอยู่ที่ใดฉันก็ไม่ลืม
แม้นอยู่ในที่แห่งหนใด ขึ้นชื่อว่าไทยนี่แหละที่ยืน
อ้ายเป็นผู้บ่าวไทบ้าน บ่ต้องกลัวต้องย่านว่าอ้ายจะลืม
กระเสือกกระสานชาติศิลป์ไทย จะบ่มีอันใดที่มาคืน
ยั่งยืนอยู่บนวิถี ยังใช้ชีวีเหมือนเดิมทุกวัน
จะอยู่เหนืออิสานออกตก พวกเราทั้งหมดก็ไทยเหมือนกัน
ต้นไม้หากว่าไม่ลืมราก มันก็เติบโตในทุกๆวัน
แต่หากต้นไม้นั้นลืมรากเหง้า
มันก็กลายเป็นเถ้าขี้ผงเหมือนกัน
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้ กระทู้เด็ดน่าแชร์
