ดูเป็นล้าน!! ปู ไปรยา ทอร์คโชว์แง่คิดการใช้ชีวิต ด้วยภาษาอังกฤษ

"เธอพูดเกี่ยวกับเรื่องคนส่วนมากโชคดีที่ได้รับการศึกษาที่ดีและสังคมวัฒนธรรมที่ดีในรอบๆตัวเรามีผู้คนมาจากหลากหลายเชื้อชาติภาษาที่แตกต่างกันและลัทธิชนชาติเหล่านี้เเป็นสิ่งที่ยากที่จะเข้าใจและจะอยู่กับพวกเราตลอดไปเธอก้เล่าว่าชีวิตเด็กของเธอแตกต่างกับคนทั่วไปมากชีวิตประจำวันเธอต้องตื่นแต่เช้าต้องทำอะไรบ้างในแต่ละวัน หลังจากเลิกเรียนต้องไปทำงานต่อถ่ายละครจนถึงดึกทำงานตอนวันหยุดและปิดเทอม

ชีวิตในวัยเรียนของเธอค่อนข้างแตกต่างไม่เหมือนเพื่อนวัยรุ่นคนอื่นๆเวลาทำอะไรต้องคอยระวังถึงความพิดพลาดเพราะผู้คนคอยจับตาเธอ เพราะเธอเหมือนอยู่ในสปอตไลท์แต่มองอีกทางหนึ่งเธอรู้สึกขอบคุณโอกาสนั้นที่ทำให้เธอได้รับเพราะมันสอนทำให้เธอเข้มแข็งมากขึ้นตั้งแต่ยังเด็กๆเช่นงานละครถ้าเธอไม่มาทำงานon setไม่ใช่แค่เธอจะทำให้ 200กว่าชีวิตเดือนร้อนอีกทั้งเธอยังทำให้ทีมงานๆผิดหวังและงานเดินไม่ได้แถมยังหาคนมาแทนเธอไม่ได้อีกด้วยเธอพูดว่าถึงเธอจะป่วยหรือถึงเธอจะตายแต่มันเป็นงานอย่างน้อยเธอก้ต้องมา

         ถึงการเรียนการเป็นนักเรียนมันจะสนับสนุนความฝันของเราถึงแม้ว่าความฝันคนเราคืออะไรเราก็ต้องทำให้มันสำเร็จให้ได้โดยได้รับการศึกษาที่ดีเธอก็เล่าว่าผู้ปกครองของเธอก็ส่งเธอไปเข้า มหาลัยในUKให้เธอได้เรียนอย่างเต็มที่โดยไม่ต้องกังวลถึงความเครียดจากงานและเธอบอกว่าให้เรา enjoy
และมีความสุขกับการมีชีวิตนักเรียนนักศึกษาเพราะมันเป็นปีที่ดีมากๆในช่วงหนึ่งของชีวิตคนเรา เมื่อเธอกลับมาที่ไทยเธอได้เปลี่ยนทัศคติลบๆเกี่ยวกับ

    งานของเธอเธอคิดบวกกับงานของเธอมากขึ้นเธอแนะนำอีกว่าในชีวิตคนเราถ้าเราทำสิ่งที่เรารักและเห็นคุณค่าของมันเราจะประสบความสำเร็จได้ง่ายและไปถึงฝันได้ง่ายไม่ว่าคุณจะทำอะไรให้คิดถึงหรือพยามมองมันให้เป็นด้านบวกที่ใช้ให้มันเป็นประสบการณ์หรือบทเรียนที่สอนเราถึงแม้บางทีมันอาจจะเป็นเรื่องที่ยาก

เธอยังเล่าอีกว่าเธอได้ไปวัดหนึ่งกับผู้จัดการส่วนตัวของเธอในจังหวัดลพบุรีซึ่งเป็นวัดที่ดูแลผู้ป่วยโรคเอดส์เธอได้เข้าไปบริจาคขนมให้ผู้ป่วยโรคเอดส์60คน คนไข้คนที่สามที่เธอไปเยี่ยมคนไข้คนนั้นทั้งผอมและอ่อนแอมากเขาไม่สามารถขยับตัวได้มานานแล้วและเขาไม่สามารถหยิบช้อนมาทานได้เวลาหิวไม่สามารถไปเข้าห้องน้ำเองได้หรือแม้กระทั่งไม่สามารถเดินไปดูวิวในวันที่อากาศดี แดดออกได้ตอนแรกที่เธอเดินไปดูเขาเธอมีความรู้สึกกลัวซึ่งเธอไม่เคยมีความรู้สึกนั้นมาก่อนเธอได้จับมือเขาและเธอพูดประมาณว่า

"ขอโทษนะค่ะที่มารบกวนในเวลาพักผ่อน"

เขามองกลับมาด้วยความดีใจและตอบกลับว่า "ไม่เลยแค่รอยยิ้มของเธอก็ทำให้เขามีความสุข"

แล้วเธอน้ำตาไหลและคิดว่า "พระเจ้าทุกอย่างที่ฉันทำในชีวิตและคิดว่าสำคัญทั้งหมดกลับกลายเป็นไม่มีความหมาย"เขาเปลี่ยนความคิดและวิธีใช้ชีวิตของเธอได้เพียงไม่กี่วินาทีเธอรู้สึกขอบคุณเขามากจากเหตุการณ์นั้นทำให้เธอคิดว่าเป้าหมายและวัตถุประสงค์

        ในชีวิตของเธอควรแตกต่างออกไปเราไม่ควรคิดแค่ความสำเร็จหรือเงินในชีวิตเราเพียงเท่านั้นชีวิตมีค่ามากกว่านั้นมีอะไรที่มากกว่านั้น เช่นการให้แก่สังคมเราทุกคนควรทำมันอาจจะไม่ใช่เงินอาจจะเป็นอะไรที่เล็กน้อยๆ แม้กระทั่งทำดีกับเพื่อนบ้าน เธอบอกเธอไม่ได้เป็นคนที่เฟอร์เฟคการเป็นคนคนหนึ่งต้องเรียนรู้ เติบโต และทบทวนสิ่งที่เคยทำผิดพลาดไปในอดีตการเป็นคน เราสามารถเลือกได้ที่จะมีความเห็นอกเห็นใจต่อคนอื่นๆรอบข้างตัวเราเป็นคนที่มีน้ำใจต่อตัวเองและคนอื่นๆ เธอเชื่อว่าเราทุกคนอาจจะเจอคนที่ทำให้เราเสียใจ ทำให้เราไม่พอใจ ทำให้เราอึดอัดใจ

 ซึ่งมันเคยเกิดกลับเธอเป็นล้านๆครั้ง แต่อย่าทำให้สิ่งพวกนั้นมาทำร้ายหรือมีอิทธิพลต่อจิตใจเราแต่ใชมันเป็นบทเรียนในการสอนเราทำให้เราเปิดใจใช้มันเปลี่ยนแปลงเราในทางที่ดีขึ้น มีชีวิตเพื่อคนอื่น มีชีวิตเพื่อสังคมและมีชีวิตเพื่อเป้าหมายของตัวเราเอง เราทุกคนมีเสียงที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งรอบข้างในตัวของเราให้ดีขึ้นแชร์ความคิดต่างๆ เธอหวังว่าเราจะสามารถหา จุดหมายของตัวเองได้และใช้มันเปลี่ยนแปลงสิ่งรอบข้างเราให้ดีขึ้น