หนุ่ม กรรชัย เปิดปม พี่เลี้ยงเด็กใจชั่ว! ทำร้ายร่างกายเด็กวัย 2 ขวบ ก้านสมองตาย

         เพียงคำพร : ใช่ มาเทสต์งานก่อน ก็บอกว่าลองเลี้ยงก่อน เดี๋ยวแม่จะออกไปข้างนอก ไม่ได้ทิ้งนะ วิดีโอคอลคุยตลอด เขาก็เรียกลูกเราน้องดิว ๆ หอมแก้มซ้ายขวา แล้วเอาลูกเรานอนบนอก เราซักประวัติ เขาเคยเลี้ยงเด็กมา และมีลูก ในใจคิดว่าสัญชาตญาณความเป็นแม่เขาน่าจะดูแลได้ ก็ให้มาเลี้ยงที่ห้องด้วยราคา 4 พัน เขาบอกว่าเขาต้องรับลูกเขาตอน 3 โมงครึ่ง แต่แม่เลิกงาน 5 โมง ซึ่งแม่กลับไม่ทันอยู่แล้ว แม่เลยพูดว่า เอาแบบนี้ พี่ปลาสะดวกมั้ยที่จะเลี้ยงน้องทั้งวันทั้งคืน มาส่งเสาร์-อาทิตย์ จันทร์ก็จะส่งไปอยู่กับทางเขา ตอนแรกเขาบอกไม่สะดวก แต่ตอนหลังบอกได้ ก็ตกลงราคากัน 4 พัน เสร็จแม่ก็ถามว่าเลี้ยงทั้งวันทั้งคืนจะเอาเท่าไหร่ เขาก็บอกว่าขอ 6 พัน ก็คิดว่าเฉลี่ยพอมั้ยกับค่าแรงแม่ ก็โอเค พอ ก็ตกลงกัน 6 พันบาท แม่คิดว่าน้องต้องมีค่าข้าว ค่าอะไรอีก ก็เพิ่มอีก 500 ส่วนค่านมแม่แยกให้น้องต่างหาก

         เพียงคำพร : วันที่ 10 กรกฎาคม

         เพียงคำพร : ก็ยังคอลวิดีโอ เห็นกันตลอด เช้า เที่ยง เย็น โทร. มา ก็ยังเห็นหน้าน้อง น้องยังปกติ ยังร่าเริง เขาพาน้องไปเที่ยว ไปรับลูกเขาที่โรงเรียน

 

         เพียงคำพร : ต้องบอกว่าแม่สะเพร่านะ ตอนแม่ไปส่งน้อง ไม่ได้เข้าไปที่บ้าน เขาบอกว่าเข้าไปไม่ได้ ต้องนั่งเรือเข้าไป ต้องเหมาเรือ 200 บ้านเขาอยู่ที่ป้อมพระจุลฯ แม่ก็ไม่ได้ไป อีกอย่างเราก็รีบด้วย ก็ยอมรับว่าสะเพร่าตรงนี้ วันที่ 10 ดูหน้าดูอะไรอาทิตย์นึงคอลตลอดก็ยังเล่นปกติ แม่ก็สบายใจ น้องปกติมาก เขาก็บอกว่าแม่คิดถึง ก็บอกเขาว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวแม่ไปรับวันเสาร์ พอวันเสาร์ เย็นวันศุกร์โทร. มาว่าเขาไม่ให้เราออกไปรับลูกที่บ้าน เพราะแฟนไม่อยู่ แฟนไปงานบวช ขอเบิกตังค์ล่วงหน้า 500 เขาบอกไม่มีเงิน ออกมารับแม่ ต้องนั่งเรือบ้างอะไรบ้าง

         เพียงคำพร : ใช่ เราก็ไม่ได้ไปรับ พอวันอาทิตย์จะเข้าไปรับ เขาบอกว่าแม่ไม่ต้องมาหรอก น้องยังไม่ติดพี่เลี้ยงเลย ถ้าแม่มาเขาจะงอแง ถามว่าสงสัยมั้ย ก็สงสัย แต่แม่ไม่รู้จะไปเรือยังไง ก็ยังได้ดูหน้า ต้องไล่ว่าอาทิตย์ที่ผ่านมา วันที่ 18 กรกฎาคม น้องเขาคอลมา 5 โมงกว่า แม่ถามว่าทำไมน้องดูปากเจ่อ เขาบอกว่าน้องลื่นล้ม เอาหน้ากระแทก ปกติน้องลื่นบ่อย ล้มบ่อย แต่ไม่ถึงขนาดนั้น แม่ก็เรียกน้อง น้องก็ยังรับคอล เขาให้น้องลุกขึ้นเต้น น้องก็เต้นตามที่เขาบอก

         เพียงคำพร : เพราะเขาบอกว่าไม่มีเรือ

         เพียงคำพร : แม่รู้สึกไม่โอเคแล้ว แม่จะไปรับน้อง ได้มีการทักกันไป บอกว่าขอดูลูกหน่อย ทำไมไม่ค่อยได้คอลกัน เขาก็บอกว่าน้องนอนหลับ แม่ก็บอกให้ถ่ายรูปมาหน่อย เขาก็เงียบหายไปพักหนึ่งแล้วบอกว่าน้องหลับอยู่ สักพักก็ส่งมาหลายรูป รูปเก่า ๆ ที่เคยส่งให้ แต่รูปใหม่ยังไม่ส่ง แล้วเขามาส่งกลาง ๆ รูป คิดว่าแม่คงไม่ได้ดู แม่มาเอะรูปหนึ่งที่เอาเสื้อลายสีส้มมาปิดหน้าน้อง แม่ถามว่าเขาปิดเพื่ออะไร เขาบอกว่าน้องไข้สูง ต้องเอาน้ำมาประคบหัว

         เพียงคำพร : เขาไม่ได้บอกแม่ แม่บอกให้เปิดผ้าให้ดูหน่อย เขาบ่ายเบี่ยงว่าน้องหลับอยู่ ไม่อยากกวนน้อง

 

         เพียงคำพร : ก็คิดว่าเป็นอย่างนั้นค่ะ หลังจากนั้นรอแฟนกลับจากทำงาน จะไปรับน้องตอนเย็น แต่เผอิญทางโรงพยาบาลโทร. มา บอกว่าน้องไม่สบาย แฟนรับโทรศัพท์ เป็นแฟนใหม่ของแม่ พอไปถึงพี่เลี้ยงก็บอกว่าพี่กัดน้องเล่น ๆ ขย้ำน้องเล่น ๆ แฟนก็ไม่ได้สนใจ วิ่งเข้าไปในห้องแล้วเขาก็วิ่งตาม หมอเรียกเข้ามาคุยว่าดูจากบาดแผล รอยกัด รอยช้ำ รอยหัวบวม คงไม่ต้องบอกนะว่าโดนอะไรมาบ้าง ให้พ่อคิดเอาเองว่าจะแจ้งความหรือว่าอะไร

         เพียงคำพร : ใช่ค่ะ วันที่จะไปรับน้อง เขาบอกไม่ต้องมารับ โอนตังค์มาพอ เดี๋ยวเขาจะไปจัดการเอง

         น้า : มือแม่ค่ะ หนูเป็นคนถ่ายเอง เขาไม่ให้ถ่าย หนูเครียด

 

         น้า : ปากเขาเจ็บ อาการน้องทรุดลงเรื่อย ๆ ไม่มีทีท่าจะดีขึ้น (เสียงสั่นเครือ)

         เพียงคำพร : หมอบอกให้ทำใจนะ น้องสามารถเสียชีวิตได้ตลอดเวลา ไม่รู้วันนี้ คืนนี้ หรือตอนไหน แต่น้องไม่ไหวแน่ หัวใจน้องเริ่มเต้นช้าลง

        เพียงคำพร : แม่ไม่รู้ แต่ได้ยินเขาพูดกันมาว่าคนที่อยู่ข้างบ้าน ไปอุ้มน้องมาจากบ้านพี่เลี้ยง

         เพียงคำพร : ใช่ค่ะ แล้วเขาก็วิ่งตามมา

         น้า : หลานหนูน่าจะหลายวันแล้วที่เป็นแบบนี้ ทำไมไม่เอามาส่งโรงพยาบาล มันรักษาของมันเอง จนเด็กชัก มันทำอะไรไม่ถูก มันเลยกรี๊ดกร๊าดลั่นบ้าน ป้าข้างบ้านเลยไปช้อนน้องออกมา แล้วพามาส่งโรงพยาบาลพร้อมกับมัน

         (เปิดคำพูดป้าข้างบ้าน บอกว่า เด็กท้องเสีย ขี้รดที่นอน มาตามบอกว่าเด็กนอนเงียบ ช่วยหน่อย ไม่สบาย ฉันก็งัดขึ้นมาพาดบ่า ขี้เต็มกางเกง ปากเขียว หน้าเขียว ก็บอกให้เอาลูกไปส่งโรงพยาบาล เขาก็ไม่มีตังค์ ให้ไป 200 เขาบอกว่าเขาไม่ได้ทำ เด็กตกบันได เขาบอกว่าทำอย่างเดียวคือกัด)

        เพียงคำพร : เขาบอกว่าแม่ทำใจนะ น้องไม่ไหวแล้ว ถ้าน้องจะเสียก็ให้น้องไปสบาย ๆ

 

         เพียงคำพร : ไม่ได้เข้าข้างแฟน แต่ถามว่าลูกติดพ่อเลี้ยงมากกว่าคุณแม่อีกนะคะ

         น้า : มีข่าวเพราะแฟนคนชื่อปลา พอพี่สาวหนูไปลงเฟซ เขาก็บอกว่าแชตคุยกันกับผู้หวังดี ว่าวันที่น้องไป น้องก็หัวบวมไปอยู่แล้ว เหมือนตกบันไดไป

         น้า : ใช่ค่ะ หาว่าพี่สาวหนูไปขโมยลูกจากแฟนเขามา จะขโมยได้ไง เขาตกลงเลิกกัน ลูกมีสองคน ตามสิทธิ์พี่สาวหนูต้องได้มาเลี้ยงทั้งสองคน แต่เขาเลือกแบ่งให้ฝั่งละคน

         เพียงคำพร : เขาบอกว่าเขาไม่ได้ทำ เขาแค่กัดเฉย ๆ แต่แผลมีทั้งตัว แม้แต่ตรงอัณฑะน้องก็มี

         น้า : เขาเหมือนโรคจิตค่ะพี่ ยังคิดว่าเดชะบุญของพวกหนูที่ไม่มีใบของโรงพยาบาลบ้า ถ้ามีใบนี้จะเอาเรื่องไม่ได้ (เสียงสั่น)

         เพียงคำพร : เขาสู้ค่ะ ได้ยินว่ามีทนายสู้ เราก็ไม่ยอม เราถามเขาว่าน้องทำอะไรผิด ต้องพูดหยาบ ๆ ว่ามึงโกรธแค้นอะไรกู มึงมีความเป็นแม่คนมั้ย เขาก็เงียบ ไม่พูด ก็โมโหมาก ว่ามึงใจหมา ไม่สมควรเป็นแม่คน ลูกกู กูก็รัก รักไม่ต่างกันเลย แล้วบอกว่าเรามีลูกแค่คนเล็กคนนี้คนเดียว ถ้าเสียเขาไปจะทำยังไง เขาไม่ได้พูดอะไร ไม่ได้เถียง ให้ปากคำตำรวจอยู่ (น้ำตาไหล)

         น้า : แล้วทำหน้าแบบไม่รู้สึกรู้สา เห็นสภาพหนูตอนนั้น ใจสั่นไปทั้งตัว อยากโดดไปขย้ำ

         น้า : เขาพูดกับแม่ เอาเหอะโทษอย่างต่ำพี่ 5 ปีแน่ เขาบอกว่า 5 ปีเหรอ ตดยังไม่ทันหายเหม็นเลย เดี๋ยวก็ออกแล้ว

         เพียงคำพร : ไม่ทราบค่ะ