เมฆ วินัย อัพเดทอาการป่วย เผย! เคยสั่งเสียภรรยา ขายที่หาเงินเลี้ยงลูก

เมฆ : ถ้าออกจากโรงพยาบาลน่าจะดีขึ้น แต่ยังบวมยาอยู่

เมฆ : พูดตรง ๆ ตอนนี้ยังไม่มีสาเหตุ แต่ผมคิดว่ามันน่าจะมีสาเหตุเพราะหมอก็ยังคลำไม่เจอ หาไม่เจอ อาจจะไม่สามารถฟันธงได้ว่ามันมาจากอะไรกันแน่ ตอนแรกมันคันที่มือ หลังจากนั้นก็ไปหาหมอ หามาเป็น 10 หมอ ปัญหาก็คือภายใน 1 เดือน ตอนนั้นนอนไม่หลับเลย 4 ทุ่มปุ๊บ พอตี 2 มันก็จะอัตโนมัติว่ามันจะคันมาก คันจนเลือดไหล ด้วยความที่เรารำคาญตัวเองเราก็เอานิ้วขูด

เมฆ : ไม่รู้ไง ปัญหาคือมันไม่รู้ ตอนนั้นยืนอยู่หน้ากระจก ตาดำหมดเลย นอนวันละ 1-2 ชั่วโมง ที่นอนได้เพราะว่าร่างกายมันน็อก น้ำหนักลงเหลือ 65-66 กิโล แล้วก็มีความรู้สึกว่ามันคืออะไร ทำไมไม่มีใครบอกเราได้ ชีวิตมันถึงทางตันหรือเปล่า ซึ่งถ้าเราไปหาหมอแล้วหมอบอกว่าเราเป็นโรคนี้ต้องไปรักษาเราไม่มีปัญหา แต่ปัญหาคือไม่มีใครบอกเราได้

เมฆ : ไม่เคยครับ จนสุดท้ายมันขึ้นเป็นตุ่มอีก สุดท้ายไปรักษาหมอแผนโบราณก็กินยาเขียว กินนู่น กินนี่ ที่นี้พุ่งขึ้นมาเต็มแขนเลย แล้ว 4 วันแรกที่ไปนอนโรงพยาบาลใกล้บ้าน คันนอนไม่หลับ มันขึ้นทั้งตัว น้ำเหลืองเต็มแก้วน้ำดื่ม แฟนเป็นคนดูด ทางพยาบาลมาช่วยกันดูดสองคน ตอนนั้นผมก็มีคุยกับ นพ.ประวิตร อัศวานนท์ จนสุดท้ายส่งภาพให้แกดู แกบอกว่ามาหาผมที่โรงพยาบาลจุฬาฯ มียา ผมคิดว่าเป็นโรคตัวนี้ ๆ สุดท้ายผมก็เลยไปโรงพยาบาลจุฬาฯ

เมฆ : ก็ตามที่หมอพูด เป็นโรคเพมฟิกอยด์ (Pemphigoid) ถ้าเป็นภาษาไทยก็ตุ่มน้ำพอง หมอเขาบอกว่าโรคนี้หายได้ ไม่ใช่โรคใหญ่อะไร แต่คนที่เป็นจะรำคาญ จะวิตก จะกลัวมาก เพราะมันขึ้นเต็มตัว น่ากลัวมากครับ

เมฆ : แผนปัจจุบันผมคิดว่าเขาจะใช้วิธีกินยาเขียวหรือยากระทุ้ง คนสมัยก่อนเนี่ยกินยาให้มันระเบิดหมดเลย ให้มันระเบิดทั้งตัวเลย แล้วก็นอนเอาใบตองรอง แล้วก็กินยาทุกวัน เลือกกินอาหาร ไม่กินอาหารแสลง ที่นี้ผมคิดว่าวิธีการของโบราณเนี่ยมันใช้เวลานานแต่หายนะ แล้วค่ารักษาก็ไม่แพงด้วย อันนี้ผมเห็นด้วยมันเป็นธรรมชาติ

เอ๋ : ตอนนั้นไม่รู้สาเหตุมันก็เครียดมากอยู่แล้ว คือกลัวอย่างเดียวคือเป็นโรคประหลาด เพราะว่าหมอ 10 กว่าคนไม่รู้ ตัวเราเองไม่ใช่หมอเราก็คิดไปต่าง ๆ นานาว่าแบบมันจะเป็นยังไง มันจะใช่ไหม ตอนแรกคิดว่าแพ้อะไรชนิดหนึ่ง ซึ่งเราก็อ่านกูเกิลนู่นนี่นั่นเยอะ ๆ เข้าใจว่าถ้าเป็นภูมิแพ้เยอะ ๆ สามารถเสียชีวิตได้ขณะหลับ เพราะว่าภูมิแพ้บางชนิดมันกดหลอดลม กลางคืนเราก็ไม่นอน คอยฟังเสียงลมหายใจว่ายังอยู่ไหม เราต้องพยายามมีสติเวลาเขาตื่น เพราะว่าเขากลัว กลัวว่านอนแล้วไปเลยอะไรแบบนี้

เอ๋ : ณ สองเดือนแรกที่เป็นแล้วไม่รู้ว่ามันคือเพมฟิกอยด์ เรายอมรับว่ากลัวมาก

เมฆ : หมอบอกว่าถ้าเป็นเพมฟิกัส มีสิทธิ์ตาย มันคืออีกตัวหนึ่งแต่มันคล้าย ๆ กัน ขึ้นคล้าย ๆ กัน แต่เพมฟิกัสเน่าทั้งหน้า เน่าทั้งตัว และเหม็นทั้งตัว หมอบอกว่าโชคดีนะที่คุณวินัยเป็นเพมฟิกอยด์ ถ้าเป็นเพมฟิกัสมีสิทธิ์ตายครับ เข้าไปดูได้ในยูทูบ พิมพ์เพมฟิกัสไปคือเน่าทั้งหน้า วงการก็วงการบันเทิงเถอะ เตรียมลาตายลาออกจากวงการได้เลย ถ้าคุณไม่วิตกเหมือนผม ถ้าคุณไม่ผวาเหมือนผม คุณก็ยิ่งกว่าพระแล้วล่ะ

เมฆ : ไปโรงพยาบาลทั้งฉีดสเตียรอยด์ ทั้งกินยาแก้แพ้ เขาฉีดทั้งวันทั้งคืน มันก็หลับได้เพราะมันเมายา แต่ว่ามีความสุขมาก ตื่นมารู้สึกว่ามาถูกที่ ได้หลับละ

เอ๋ : เพราะสองเดือนกว่าไม่ได้พักไงพี่ พอมาอยู่โรงพยาบาลมันเหมือนว่ามันได้พักเต็มที่ เหมือนกับความทรมานที่มันสะสมมาได้คลี่คลายลง

เมฆ : ทรมานครับ ตีสองมันมา แต่พอเราอยู่โรงพยาบาล พอเราคันปั๊บเราเรียกพยาบาลแล้วฉีดทันทีเลย ไม่เหมือนอยู่ที่บ้าน ตอนนี้เราอุ่นใจแล้วเราอยู่โรงพยาบาลคันแล้วฉีด ๆ ตอนอาบน้ำเราใช้น้ำเกลืออาบ ต้องนับเลข 1 2 3 พอราดเราก็ร้องอ๊าก เหมือนผีเข้า มันคือแผลทั้งตัว จะบอกให้มาเช็ดทีละอันไม่ได้ เพราะมันใช้เวลานาน

เมฆ : ไม่รู้ว่าถอดใจไม่ถอดใจ ปัญหาก็คือว่าพอคันมาก ๆ เหมือนมันตกนรก เราก็สงสัยว่าอาจจะไม่รอด ไม่ได้คิดฆ่าตัวตายนะ แต่คิดว่าถ้าไม่รอดทำยังไง ต้องวางแผนต่อ ถ้ามันไม่หาย ต้องทำยังไง คิดหลายวันมากตอนที่อยู่โรงพยาบาล ตอนนั้นโทร. ไปหาเอ๋ บอกว่าเตรียมไปขายที่ดินที่เชียงใหม่นะ ที่กระบี่ เพราะมันต้องมีค่าใช้จ่าย มันเป็นตอนที่คิดอะไรไม่ออก ต้องดึงสติวางแผน เราต้องทำยังไง เราต้องหาวิธีให้ลูก-เมีย เพราะสภาพนี้ไม่น่าจะรอด

เอ๋ : ก็คือช่วงที่พี่เมฆแอดมิตคือช่วง 30 พฤษภาคม ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ลูกทั้งสองคนก็แอดมิต แล้วอยู่กันคนละโรงพยาบาล ตอนนั้นมันเหมือนน้ำเต็มแก้วแล้วล้น เราก็ไม่รู้ว่าเราจะหาทางออกยังไง แต่เรารู้เราต้องเข้มแข็งก่อน เพราะว่าครอบครัวจะอยู่ได้ก็ต้องมีใครสักคนที่เข้มเข็ง เราก็ใช้วิธีไปร้องไห้กับแม่

เอ๋ : ไม่เคย

เมฆ : แม่ยายบอก เขาก็คงสงสารลูกเขา เห็นลูกเหนื่อย ลูกลำบาก เห็นสภาพผมเม็ดเต็มตัว แต่แม่ผม ผมไม่บอกนะ พอแม่วิดีโอคอลไลน์มาผมเอาผ้าห่มคลุมตัวเลย เหลือแค่หน้า ตอนนั้นหน้ายังไม่เป็นเม็ด ก็บอกแม่สบายดีมาเฝ้าลูกที่โรงพยาบาล แต่จริง ๆ คือนอนแอดมิตด้วยกันสามคน ตอนนั้นยังไม่ได้เป็นข่าวเขาก็ไม่รู้ จนมาโรงพยาบาลเขาถึงรู้ เปิดประตูมาเห็นเป็นเม็ดเต็มตัว เขานั่งช็อกอยู่ 2 ชั่วโมง ไม่คุยกับใครเลย เขารับไม่ได้ ก็รู้อยู่แล้วเขารับไม่ได้ เลยไม่อยากบอก

เอ๋ : เอ๋เคยคุยกับพี่เมฆว่าใครคนใดคนหนึ่งกำลังอ่อนแอ อีกคนหนึ่งต้องเข้มแข็ง แล้วพอเรารู้แล้วว่าวันนี้เขาอ่อนแอทั้งจิตใจ ทั้งร่างกาย ทั้งสภาพแวดล้อม เราก็เลยต้องพยายามให้เข้มแข็ง

เอ๋ : มันก็ไม่หรอก เกิดกับใครก็ตามมันก็ต้องอ่อนแออยู่แล้ว แต่ว่าเราต้องยืนให้ได้

เมฆ : ไม่หรอก เขาก็เหมือนพยายามปลอบใจ พยายามจะเข้ามานอนกอดเรา เราก็รู้นะว่าเขาจะกอด ลูกก็เหมือนกัน แต่บอกเขาค่อย ๆ กอดนะ

เมฆ : แผลเต็มตัวเลย คือถ้ากอดก็ค่อย ๆ นะ ลูกเหมือนกัน บางทีเขาไม่เข้าใจว่ากอดแล้วเจ็บ แผลมันฉีก ต้องระวังมาก ลูกสาวลูกชายเคยกอดทุกวัน ก็สงสารลูก ลูกจะคิดยังไง รู้สึกแย่มาก คนจะกอดแล้วมันกอดไม่ได้ คนมันเครียดอยู่ พอคนจะมากอดก็อยากให้กอด แต่มันเจ็บ

เมฆ : ก็บอกลูกว่าปะป๊าไม่สบาย ปะป๊าเป็นแผล มันเจ็บ อย่าเพิ่งกอดนะ ไว้ปะป๊าหายค่อยกอดนะ ช่วงนี้อย่าเพิ่งนะ มันเจ็บจริง ๆ

เมฆ : จริง ๆ ไม่กล้าถามเลยนะ เขาก็มายืนมองที่กระจก ไม่รู้จะถามยังไงดี เขาก็ช่วยกันสองคนเอาสำลีชุบยามาแปะ ๆ ตามแผล ทั้งตัวผมเลย ลูก ๆ ก็ไม่ได้รังเกียจนะ ค่ารักษาก็เกือบล้าน ตอนนี้อาการประมาณ 70 เปอร์เซ็นต์แล้ว

เมฆ : ครับ เขาบอกโรคกรรม ต้องบวช 9 วัน คุณต้องไปขอขมาตรงนู้น ตรงนี้ คุณเป็นพม่า คุณฆ่ากษัตริย์ไทย แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นคนที่โทร. มา คนที่เมนต์มา ผมคิดว่าเขาหวังดี พยายามให้ผมหาย แต่ผมทำอะไรไม่ได้ ตอนนั้นผมอยู่โรงพยาบาล จะให้ผมไปบวชก็ไม่ได้ จะให้ผมไปทำอะไรข้างนอกไม่ได้เลย แต่มีอยู่สายหนึ่งเขาโทรศัพท์มา พอรับปั๊บเขาบอกว่า คุณต้องไปหาถ่านหุงข้าวบดให้ละเอียด แล้วฉี่ใส่แล้วดื่มเข้าไป แล้วทาเข้าแผล หายแน่นอน เชื่อฉัน ผมถามว่าคุณทำมาแล้วใช่ไหม ใช่ ฉันทำมาแล้วกับหมากับแมว มันหายจริง ๆ ผมก็อึ้งไปพักหนึ่ง

เมฆ : มากกว่าย่านาคก็มี นี่ชื่อที่ผมไปเปลี่ยนมาเขาบอกว่าไม่ดี ต้องไปจุดธูป เนี่ยเมียก็ไปทำ พอมีคนทักเรื่องย่านาค เมียก็ไปไหว้ย่านาค คือใครทักมาก็ทำทุกอย่างที่ทำได้

คลิ๊กชมคลิป

vvvvvvvvvvv

vvvvvvvvv

vvvvvvv

vvvvv

vvv

v