เชียร์ ฑิฆัมพรเปิดเรื่องรักไม่มีกั๊ก พร้อมเผยคำหวานตอน บิ๊ก ธนพนธ์ขอเป็นแฟน

เชียร์ : คือ จริงๆต้องบอกว่า บทบาทตอนแจ้งเกิดเป็นบทแบบนั้น แต่ถามว่าเป็นบทที่เราเล่นแล้วเราเป็นธรรมชาตินะ เพราะเป็นมุมมองของผู้ใหญ่ที่ให้เราเล่นบทแบบนี้ คือ ตอนยุคที่เราเข้ามาเป็นยุคที่นางเอกเจ้าน้ำตา แต่เรามาในสายที่แตกต่างคนเลยจำได้ แล้วเชียร์ คิดว่าคนติดภาพเพราะละครที่เล่นแรกๆ 2-3 เรื่อง คือ แบบห้าวๆเลย

เชียร์ : เด็กๆไม่มีค่ะ แต่ว่ามีผู้หญิงมาชอบเยอะมาก ทุกวันนี้ ก็ยังมี มีเยอะเลย โตมาก็มาก็ไม่มีแฟนเป็นผู้หญิงค่ะ (หัวเราะ)

เชียร์ : แต่มีคู่จิ้นเป็นผู้หญิงเป็นตัวเป็นตน

เชียร์ : จริงๆต้องบอกแบบนี้ค่ะว่า ตลอดชีวิตตั้งแต่เล็กจนโต ทุกอย่างมาหมด ไม่ว่าจะเป็นผู้ชาย ผู้หญิง หรือ ทอมก็มาชอบ มีทุกแบบเลย คือ บางส่วนเราก็มีมุมหวานบาง บางส่วนก็บอยมาก ตั้งแต่เด็กๆนะคะ

เชียร์ : ถ้าให้เราพูดตามตรงไม่มีอะไรที่ทำให้เรารู้สึกเป็นพิเศษอันนี้พูดตรงๆนะคะ แต่ตามช่วงวัยเวลาที่เราเรียนสหตอนเด็กๆเรามีเป็นคู่ดังมากกับเพื่อนคนหนึ่งเป็นคู่จิ้นในโรงเรียน เป็นผู้ชายนะคะ แต่ตอนมามัธยมเราเรียนหญิงล้วนแล้วเราเล่นบาสแล้วคนกรี๊ดมากก็จะมีผู้หญิงเข้ามาเยอะมาก คือเราคิดว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่มันเข้ามาก็จะมีเสน่ห์ในแบบของมัน คือถามว่าในบางช่วงเห็นแล้วหวั่นไหวไหม แรงยุมันมีอยู่แล้ว แต่ถามว่าวันนี้ชอบแบบไหนเห็นอะไรแล้วปั่นป่วนพูดตรงๆเราว่าใครก็ได้นะที่อยู่กับเราได้ ไอ้คำว่าใครก็ได้เรารู้สึกว่ามันคือหน้า มันคือสิ่งแวดล้อมที่เรารู้สึกว่าเราตื่นเต้นไปกับมัน แต่ถามว่าใครที่จะมาอยู่กับเราจริงๆอันนี้คือมันต้องดูกันนานมากไม่ได้หมายความว่าคนนี้เราชอบเรากรี๊ด เราถูกใจ ไม่ได้หมายถึงผู้หญิง หรือ ผู้ชายนะคะ ว่าเขาจะมาอยู่กับเราตรงนี้ได้

เชียร์ : ไปเรียนธุรกิจด้วยกัน เป็นพวกคอร์สธุรกิจค่ะ ถามว่าถูกใจตั้งแต่แรกไหม ไม่เลย ไม่ได้ชอบเขาเลย แล้วคือเป็นเพื่อนกันมาตลอด แต่จนแบบ เราเป็นคนที่แพ้ความสม่ำเสมอมาก เพราะความสม่ำเสมอมันใช้เวลามาก

เชียร์ : มันถึงวันหนึ่งที่พอระยะเวลามันผ่านไปค่อยข้างนานพอสมควร คือ เรารู้จักกันกว่าจะมาใช้สถานะคำว่า แฟน ประมาณ 2 ปีค่ะ

เชียร์ : คือเขาไม่สนใจเราจากข่าว หรือ จากอะไรเลยค่ะ คือ มันมีอยู่ช่วงหนึ่งที่เรามีโอกาสได้คุยกันมากขึ้น แบบด้วยคราสเรียนคือ ทุกคนเป็นเพื่อนใหม่กันทั้งหมด แล้วคือ มีช่วงหนึ่งที่เราต้องไปต่างประเทศด้วยกัน แล้วจังหวะบินกลับมาเหตุการณ์จับพลัดจับผูล เหมือนละครจับวางเลยค่ะ จับมาให้นั่งคู่กัน แล้วจริงๆกับมาสามคนจริงๆเราจะขอนั่งด้วยกันแต่ที่มันไม่ได้แล้วเหลือแค่เชียร์ นั่งกับเขาแบบนี้ แล้วคนนี้ก็นั่งคนเดียว แล้วเราก็ขอให้เขาสลับตั๋วขอให้เพื่อนเรามานั่ง เขาก็ไม่ยอม มันเลยกลายเป็นเรานั่งคู่เขามาตลอดทางเลย เลยทำให้มีโอกาสได้คุยกัน เขาก็บอกว่าเขาเริ่มประทับใจเราตั้งแต่ตอนนั้น แต่ตอนนั้นเชียร์ยังไม่ได้คิดอะไรนะคะ

เชียร์ : ประมาณปีค่ะ

เชียร์ : (หัวเราะ) เขาขอต่อหน้าค่ะ เราพอรู้การกระทำค่ะ ว่าเขาอยากขยับขั้นแล้ว คือ เขาพูดมาคำหนึ่งว่า เมื่อไหร่จะใช้คำว่า แฟน กันได้ เราก็ตอบเขาไปว่าอยากใช้ก็ใช้สิ (เชียร์เขิน)

เชียร์ : ไม่ๆค่ะ บิ๊ก เขามีเหตุผลมากแล้วก็มีความเป็นผู้ใหญ่ เขาเป็นคนไม่หยุมหยิม แต่เชียร์ เป็นคนที่หยุมหยิมมาก เป็นคนที่ขี้น้อยใจ ขี้งอน แต่ตอนนี้มีเหตุผลขึ้นมากเพราะเราโตขึ้น

เชียร์ : เอาจริงๆเลยไหม ไม่เคยเห็นภาพนั้นกับตัวเองเลย ไม่เคยคาดหวังเป็นคนกลัวเจ็บ เพราะเราเป็นคนที่รักใครเรารักจริงมาก

เชียร์ : ไม่เคยคิดว่าอยากจะมีลูกเลยด้วยซ้ำค่ะ เรามองภาพตัวเองไม่ออก เพราะเรามองภาพแค่ทำงานๆอยู่ ทีนี่ การที่เราไปสู่การมีบุตร หรือ เลี้ยงลูกมันอาจจะมีไปมีอีกสเต็ป แต่ตอนนั้นคือเราต้องมีเวลา

เชียร์ : จริงๆเคยคิดปิดประตูอย่างนั้นด้วย แต่เราคิดของเราฝ่ายเดียวไง แต่ถ้าเราคิดว่าเราจะเป็นคู่กับใครสักคนเราก็ต้องฟังเขาด้วยคุยกับเขาด้วย

เชียร์ : คบแล้วค่ะ ตอนนั้น เราก็บอกเขานะคะ ว่าเราต้องเล่นเป็นคู่จิ้นกับ พี่แอน แต่เขาก็ไม่ได้ว่าอะไรนะคะ เขาก็ดูด้วยค่ะ

เชียร์ : ไม่ลังเลเลย เพราะว่าตอนที่เราได้บทมาเรารู้ถึงว่า ถ้าเราได้เข้าไปอยู่ในบทของเรื่องนี้คงดป็นอะไรที่เจ๋งมากกับการแสดงของเราเลยไม่ลังเลเลย เรื่องนี้คือ พอเราฟังเรื่องย่อ เราตัดสินใจรับเลยอยากเล่น

เชียร์ : นี่คือความน่ารักมาก ต้องขอบคุณมากๆ ที่ไม่ใช่เหมือนที่เป็นคู่จิ้นละครแล้วจบไป คือ ละครมีแค่ 4 ตอน แต่มีการแอนิเวอร์ ซารี่ มีตติ้งแอนด์กรี๊ดกับพี่แอน ตลอดเลย คือไม่ใช่แค่แฟนในประเทศด้วย แฟนต่างชาติก็ให้การสนับสนุนกันตลอด