ยายวอนหลานเนรคุณกลับมาไถ่บ้าน ตาป่วยจิตเวชถูกหลอกให้โอนแลกก๋วยเตี๋ยว

อ้อย : "ไม่รู้ค่ะ ก็ถามคนข้างบ้าน แต่จำนวนเงินก็ไม่รู้ เดี๋ยวก็ว่าแสน เดี๋ยวก็สองแสน จนมาเห็นเอกสาร 4.7 แสน"

 

อ้อย : "ไม่ใช่"

อ้อย : "ได้ถามตาแก้ว ว่าเกิดเรื่องอย่างนี้ ว่าไปกับใคร ใครพาไปโอน ใครพาไปขึ้นศาล เขาก็บอกว่าไอ้บอสกับแฟนเขาพาไป แล้วถามว่าไปได้ยังไง ตัวเองเป็นผู้ป่วยอย่างนี้ ป่วยจิตเวช"

 

ทนาย : "พอต้นปีมีหมายศาลมาไล่ยายออก ยายรู้สึกยังไง"

อ้อย : "ยายก็ร้องไห้ นี่ก็เก็บของ เราก็บอบกว่าปัญหามี ก็หาทางแก้"

ยาย : "ตกใจ เขามาไล่เราออกจากบ้าน เราจะไปอยู่ไหน เราไม่เคยรู้ว่าตาให้ใคร"

อ้อย : "ก็ถามว่าตาแก้วไปได้ยังไง เขาบอกไอ้ต้น แฟนบอสพาไป และทำเป็นผู้จัดการมรดก"

ทนาย : "ตามกฎหมาย การขายฝากมีกำหนดระยะเวลาไว้ ตอนแรกกำหนด 4 ปี ตอนหลังไปเอาเงินเพิ่มหรือยังไงไม่ทราบ แล้วเหลือ 1 ปี ไม่เอาเงินต้น ดอกเบี้ยไปคืนเขา ตามกฎหมายกรรมสิทธิ์ก็เป็นของผู้รับขายฝากไว้ ตกเป็นของเขาเลย เสร็จแล้วเมื่อเดือนม.ค. ที่ผ่านมา เขาก็ฟ้องน้องบอส เป็นจำเลยในคดีขับไล่  พอเดินก.พ. มีหมายศาลมาที่บ้านยาย ให้รื้อบ้านออกไปให้หมด และจ่ายค่าเสียหายเดือนละ 2 พัน"

ยาย : "ยายก็เป็นลมเลย ตาแก้วก็ลากเชือกไปจะมัดคอ จะฆ่าตัวตาย มันไม่มีที่อยู่แล้ว"

 

ยาย : "หนีไปแล้ว ไม่รู้หนีไปไหน"

อ้อย : "ตามหาไม่เจอ  สามีก็แยกกันอยู่คนละที่ละทาง ลูกคนเล็กไว้กับพ่อเขาที่พัทยา ลูกคนโตก็อยู่กับบ้านย่า"

ยาย : "คุย บอกว่าเอาเงินมา 5 แสนอย่างดียว ยายแม้แต่พันนึงก็ไม่มี"

ยาย : "ก็คุย พอคุยก็เอาเชือกมาจะแขวนคอ" 

ยาย : "มีแต่เขาก็ช่วยเหลือไม่ได้ ไม่มีงิน มีก็พออยู่พอกินของใครของมัน"

ยาย : "ยืมมาหมื่นห้า ยืมบ้านข้างๆ เขาให้มา"

 

ยาย : "ไม่รู้ เดี๋ยวกำลังหา"

อ้อย : "มันถึงที่สุด"

 

ยาย : "อยากให้เอาบ้านให้ยายคืน ให้ยายมีที่อยู่ ยายไม่มีที่อยู่แล้ว" 

ยาย : "มีแต่คนสงสารยาย ให้ฆ่าบอส มันไปอยู่ไหน ก็จะฆ่ามัน มันเอาที่ไปยายจะอยู่ไหน"

อ้อย : "ถ้าเอามาแบ่งให้ยายสักหน่อยจะจะได้รับรู้ โกรธที่มาฟ้องขับไล่ที่"

ยาย : "เราจะไปอยู่ไหน"

 

อ้อย : "ศาลตัดสินแล้ว"

ทนาย : "อย่างแรก ต้องมาดูว่าที่ดินแปลงนี้โอนกับใครบ้าง ถ้าดูจากเอกสารจะมีการไปร้องจัดการมรดกที่ศาล ซึ่งก็ยืนยันว่าตาแก้วรู้เรื่อง สติสัมปชัญญะครบถ้วน ซึ่งขัดกับเอกสารตัวนั้น บัตรจิตเวช แล้วจัดการวันเดียวก็โอนให้หลานสาวโดยเสน่หาเลย แต่ยายบอกว่าได้ก๋วยเตี๋ยวกับนมมาเป็นของแลกเปลี่ยน"

ยาย : "จริง ตาแก้วบอกว่าอิ่มท้องได้กินก๋วยเตี๋ยว ยายก็เอาไม้ฟาดตา ไปโอนให้เขาทำไม นั่นก็บอกว่าเขาบอก เขาจ้างไป ไปกินก๋วยเตี๋ยว กินนม สบายแล้ว หมายศาลมา ยายก็หงายท้องล้ม ร้องไห้จนน้ำตาไม่มีออกแล้ว เวลานอนก็สะดุ้ง ไม่มีที่อยู่จะไปอยู่ไหน"

 

ยาย : "(ส่ายหน้า) ตอนนี้ก็นอนไม่หลับ"

ยาย : "เฮ้อ (ถอนใจ) ถ้าแกตาย ยายก็ผูกคอเหมือนกัน มันไม่มีที่อยู่ แล้วจะอยู่ที่ไหน หมดแล้ว อายุขนาดนี้จะไปหาที่อยู่ที่ไหน"

อ้อย : "ก็เขาจะเอา 5 แสน ญาติอีกคนที่พอจะมีพาวเวอร์เขาก็ไปคุย เขาบอกถ้ามีเงิน 5 แสนก็มาคุยกัน จะได้จบกันไป" 

ยาย : "รักษาตั้งแต่อายุ 19 แกแก้ผ้าเดินในหมู่บ้าน ถ้าขึ้นมาแกก็แก้ผ้าเดิน"

ยาย : "ตั้งแต่อายุ 19 เดี๋ยวนี้ 60 ตอนกลางคืนไปอยู่ป่าจาก ยายก็ตามหา"

ทนาย : "ในกฎหมายแพ่งและพาณิชน์ สติสัมปชัญญะของผู้ทำนิติกรรมต้องครบถ้วนด้วย ถ้าไม่ครบถ้วนจะสามารถบอกล้างได้ เป็นโมฆียกรรมได้ แต่อายุความในการบอกล้างต้องภายใน 1 ปีตั้งแต่วันที่รู้ หรือฟ้องภายใน 10 ปี นับตั้งแต่วันที่ทำนิติกรรมสัญญาขึ้น"

 

ทนาย : "ยายเพิ่งทราบเมื่อเดือนก.พ. ที่ผ่านมา เพิ่งทราบวันที่มีหมายศาลมาขับไล่ว่าที่เป็นของคนอื่นแล้ว"

ยาย : "ก็ไปเอาเงินเขามาเนาะ"

ยาย : "เขาจะเอา 5 แสนอย่างเดียว ถ้าไม่มี 5 แสนก็เก็บของออกเลย"

ทนาย : "ตอนมีการยกให้ ต้องไปดูว่าตอนนั้นสติสัมปชัญญะครบถ้วนมั้ย เป็นบุคคลวิกลจริตมั้ย แต่ถ้าเบื้องต้นมีใบจิตเวช ต้องสันนิษฐานไว้ก่อนเลยว่าเป็นคนวิกลจริต เพราะฉะนั้นทางคุณยายต้องฟ้องเพิกถอน"

ทนาย : "บัตรเป็นบัตรต่ออายุครับ ต้องมาฟ้องร้องกันกับหลานและตัวตา ว่าจะสามารถเพิกถอนได้มั้ย ต้องฟ้องภายใน 1 ปีนับจากที่รู้ หรือไม่เกิน 10 ปี ต้องมาดูว่าเรารู้จริงๆ เมื่อไหร่ว่ามีนิติกรรมฉบับนี้เกิดขึ้น ถ้ารู้แล้ว ยังไม่เกิน 1 ปี เรามีสิทธิ์ฟ้องร้องได้" 

ทนาย : "ต้องไปฟ้องแล้วให้ศาลตัดสินมาอีกที ถึงจะมีสิทธิ์เอาที่กลับมาได้แต่ก็ไม่ง่าย เพราะเราต้องพิสูจน์ว่าตอนนั้นหลอกลวงให้ตาไปเซ็นยังไงบ้าง ตาเขายอมเพราะเขาได้กินก๋วยเตี๋ยวอิ่มไง"

ทนาย : "นี่ยังไม่นับว่าตอนไปร้องจัดการมรดก ไปสาบานกันในศาล บุคคลไม่สมประกอบ ทำไมไม่เอาบัตรนี้ไปโชว์ด้วย ถ้าเกิดมีการแย้งกันในฐาน เขาก็ไม่ให้จัดการมรดกนะ คุณบอสอย่าคิดว่าเรื่องนี้จะจบง่ายๆ แค่ยายกับตาถูกไล่ออกจากบ้านนะ เพราะมีประเด็นกันอยู่ คดีอาญาด้วย"

ยาย : "ยายจะไปอยู่ไหน"

 

ยาย : "บอสกลับมาหายาย มาไถ่บ้านให้ยายหน่อย ตาจะผูกคอแล้ว ยายก็จะผูกคอเหมือนกัน กลับมาไถ่บ้านให้ยายหน่อย"

ยาย : "จ๊ะ แม่มันตาย ให้ตายซะเลยก็ดี เป็นคนไม่ดี คนง่าวอย่างนั้น"

ทนาย : "ค่อนข้างยาก ต้องฟ้องกัน อีกอย่างคนรับขายฝาก เขาก็รับโดยสุจริต เขาไม่รู้เรื่องไง คุณบอสต้องมาอธิบาย เอาเงินเขามา 4.7 แสน ดอกเบี้ยอีก ทำไมไม่บอกทางยาย ยายเขาเลี้ยงมาตั้งแต่เกิด"

ทนาย : "พันนึงทางนี้เขาไม่มีเลย"

ยาย : "จะเอาอะไรมาขายก็ไม่มี ก็มีแต่บ้านนั่นแหละ"

ยาย : "เขาบอกเอา 5 แสนมา"

อ้อย : "อยากคุยกับเขา แต่เขาจะเอาเงิน 5 แสนอย่างเดียว เรามาข้องใจ บอสอายุแค่นี้ เอาที่ไปไว้ 5-6 เดือนไม่ได้ส่งทั้งต้นทั้งดอก น่าจะมาบอกให้ยายรู้ ว่าบอสเอาที่ไปจำนำ อันนี้ก็ไม่รู้ มารู้ตอนศาลขับไล่"

ทนาย : "ให้กำลังใจ เพราะมันยาก สิ้นสุดกระบวนการศาล ยายก็เพิ่งมารู้เรื่อง แล้วผ่านมา 3 ปีแล้ว"