แนะรับมือโควิด-19 เฟด 3 อย่าตีตราคนป่วย หวั่นซ่อนตัวเอง

เค : "เขาเต็มใจครับ"

เค : "การที่ผมจะเอายาหรือเอามาพ่น ผมต้องทดสอบตัวเองด้วย ผมใช้ด้วย ผมก็กลัวตาย ผมมีครอบครัวที่ต้องดูแล ผมก็ใช้กับตัวเอง"

เค : "ไม่มีครับ ผมฉีดเข้าตา เข้าหน้าตัวเอง ผมกินด้วยครับ"

เค : "ไปดูยา ไปเสิร์จดูเอกสารการทดลองทั้งในและต่างประเทศ ดูและศึกษาเอาเอง ผมลองใช้แล้ว 20 กว่าวัน หลายคนติดเชื้อแต่ผมไม่ติด"

เค : "มีสถานที่เป็นพันๆ ให้ผมไปฉีด ก่อนเขาให้ผมไปฉีด เขาทำหนังสือมา อย่างรามคำแหง ธ.กรุงเทพ เขาไปเสิร์จเน็ตหาข้อมูล ถึงทำหนังสืออนุเคราะห์ให้ผมไปฉีด ส่วนตัวยาที่เหลือ ผมไปฉีดให้พี่น้องประชาชนที่อนุสาวรีย์ชัย เพื่อแอนตี้ไวรัสบนรถเมล์"

เค : "เราไปติดต่อที่กรมควบคุมโรค กรมควบคุมโรคติดต่อให้ 3 บริษัท แต่เราเลือกบริษัทที่ไปตรงกับที่เราใช้ที่ถ้ำหลวง เราไม่รู้จริง ๆนะครับ ก็ถือว่าเป็นบุญ เราดูแล้ว ตรวจสอบแล้ว อ่านจนเข้าใจแล้วว่ามันไม่เกี่ยวกับผิวหนัง เข้าตาได้ กินได้ บวกกับผมใช้จริงๆ ผมไม่เป็นอะไร ผมนอนในถ้ำหลวง มีทั้งขี้ทั้งเยี่ยม ผมคิดว่าผมไม่รอเวลา ผมลงมือทำ ผมไม่เสียใจที่คนออกมาด่าผม ผมจะเสียใจถ้าผมไม่ได้ลงมือทำ"

เค : "คนไหนที่พร้อม และดูเอกสารว่ายาตัวนี้ดีแค่ไหน เราไม่เคยบังคับ เราเปิดโทรโข่งให้เขาฟังว่ายาแอนตี้ไวรัส ก็เขาก็เดินมาให้เราฉีด"

เค : "แล้วแต่จะคิดเลยครับ แต่ผมสาบานให้ตายโหงตายห่า ให้หากินไม่เจริญ ผมคิดว่าเป็นยาที่ดีที่สุดเท่าที่ผมจะหาได้ ศักยภาพมี ตัวยาที่ซื้อคือเงินของผม"

เค : "ขออนุญาตครับ ตอนนี้ร้านอาหาร โรงแรม เสนอเงินหมื่นสองหมื่นให้ไปฉีด ต้องขอโทษด้วยครับ เราไปไม่ได้ ท่านต้องทำส่งหนังสือขอความอนุเคราะห์มาถึงผม และขอบคุณมา ผมก็จะเรียงเป็นตั้งๆ และผมจะไปตามคิวครับ"

เค : "ตอนนี้ผมก็เอาตัวยาให้กับเขตราชเทวี ให้เขาไปตรวจสอบ ถ้าอย. สาธารณสุข กรมควบคุมโรค อยากได้ตัวยาไปตรวจสอบก็มาเอาที่ผมไปตรวจสอบ ผมยืนยันผมเป็นลูกผู้ชาย ท่านจะต่อว่าอะไรเอาเลยครับ ให้ประชาชนมีทางเลือก แมสก์ก็ซื้อไม่ได้ แอลกอฮอล์ก็ไม่มี ยาสมุนไพรที่ผมเองก็ไม่มีกินแล้วนะครับ ซื้อไม่ได้นะครับ"

นพ.ธนรักษ์ : "จริงๆ เรื่องนี้เกิดจากคนแค่คนเดียว ไปงานปาร์ตี้ แล้วทำให้คนที่ไปปาร์ตี้ด้วยกัน 10 คนติดเชื้อ โดยทั่วไปเรารู้หลักการแพร่โรค ถ้าคนมีอาการแล้วไม่ระวังตัวให้ดี เขามีโอกาสแพร่ไปยังใครก็ได้ กรณีนี้เขาแพร่ไปกลุ่มเพื่อนคนสนิทที่เขารักและห่วงใย การปฏิบัติตัวแบบนี้เป็นความสุ่มเสี่ยงที่สังคมไทยต้องเรียนรู้"

นพ.ธนรักษ์ : "ไม่มี เป็นคนไทยด้วยกันทั้งนั้น คือเท่าที่่ทราบมีคนเดินทางมาจากประเทศเสี่ยงและมาเจอผู้ป่วยรายแรก หลังจากนั้นไม่กี่วัน ผู้ป่วยรายแรกก็เริ่มมีอาการป่วย หลังป่วยไม่กี่วันก็ไปจัดงานกัน"

นพ.ธนรักษ์ : "เขามีอาการ อย่างที่พูดเสมอคนมีพลังอำนาจหยุดโรคคือผู้ป่วย ถ้าติดเชื้อมาและไม่แพร่โรคให้คนอื่น โรคก็จะอยู่ที่เรา ประเทศไทยก็จะไม่มีการแพร่ระบาด แต่ส่วนใหญ่อาจไม่รู้ว่าเป็นโรคนี้ อาจรู้เท่าไม่ถึงการณ์ อาจประมาทเกินไป พอมีอาการแล้วยังคงไปพบปะสังสรรค์กับคนอื่น นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่เราเจอเหตุการณ์แบบนี้ โดยหลักการเมื่อเราเจอผู้ป่วย เราก็พยายามหาสาเหตุว่าเขาติดเชื้อมาจากที่ไหน และผู้ป่วยไปสัมผัสใครบ้าง เมื่อเจอผู้สัมผัสเสี่ยงสูงก็ไปตรวจและให้คำแนะนำว่าไม่ควรออกไปไหน 14 วันต้องเฝ้าดูอาการตัวเอง เมื่อไหร่มีอาการต้องแจ้งแพทย์ เพราะถ้าเขาเป็นผู้สัมผัสเสี่ยงสูง เขามีโอกาสติดเชื้อ ถ้าเขามีอาการต้องรีบแจ้งแพทย์"

นพ.ธนรักษ์ : "โดยทั่วไปสถานที่ไม่ได้เป็นแหล่งสำคัญในการแพร่เชื้อ โดยหลักการถ้าเราทุกคนล้างมือสม่ำเสมอ การทำบิ๊กคลีนนิ่งมีประโยชน์ไม่สูงมาก แต่การไปฆ่าเชื้อก็ทำให้เชื้อหมดเร็วขึ้น ถ้าทำได้ก็ทำ แต่ถ้าหลายสถานที่ทำไม่ได้ ความสำคัญตัวเชื้ออยู่ที่สิ่งแวดล้อมหรือเปล่า เชื้อมันทำอันตรายเราไม่ได้ ถ้าเราไม่ไปโดนมัน และเอามาขยี้จมูก ตา ปาก เชื้อมันเข้าทางผิวหนังไม่ได้ มันก็เข้าทางเยื่อบุ ถ้าเราล้างมือได้บ่อยๆด้วยสบู่ เจล แอลกอฮอล์ แค่นี้ก็พอแล้วครับ"

นพ.ธนรักษ์ : "เรายังไม่ถึง แม้รอบนี้จะมีผู้ป่วยกลุ่มก้อนขนาดใหญ่ 11 คนแต่เรารู้ว่ามาจากไหน"

นพ.ธนรักษ์ : "ยังครับ เรายังห่างไกลจุดนั้น ผมเชื่อมั่นว่าถ้าเราร่วมมือร่วมใจกัน เราจะประคับประคองผ่านไปได้ สองประเทศที่ปิดเมืองไปคืออิตาลี่กับจีน ถ้าเมื่อไหรปิดเมืองอาจต้องกังวลว่าต้องเก็บกักอาหารอยู่ที่บ้าน แต่อย่างที่นำเรียน ถ้าคนป่วยไม่ไปแพร่โรค รู้วิธีปฏิบัติตัว สวมใส่หน้ากากอนามัย และไปพบแพทย์ เขาจะแยกตัวออกมาไม่ไปปะปนกับคนอื่น แค่มีอาการไข้ ไอ เจ็บคอ ควรพักอยู่บ้าน บวกกันเรามีประวัติเสี่ยง อาทิมีเพื่อนมาเยี่ยมจากต่างประเทศ หรือเที่ยวต่างประเทศกลับมา หรือมีอาชีพสัมผัสกับผู้เดินทางบ่อยๆ เรามีอาการก็รีบไปพบแพทย์ อย่าไปแพร่เชื้อให้คนอื่นเขา"

นพ.ธนรักษ์ : "หลักการเดียวกัน เราเลี่ยงไม่ได้ไปสถานที่แออัด เราก็ใช้หน้ากากผ้า ล้างมือบ่อยๆ เวลาจะไปจับอะไร ก่อนเอามาเข้าปากล้างมือก่อน รับประทานอาหารร้อน อย่าใช้ภาชนะร่วมกับคนอื่น ใช้ช้อนกลาง หลักปฏิบัติเหมือนเดิม ไม่ได้แปลว่าเราเข้าระยะ 3 เราต้องใส่หน้ากาก 5 ชั้น 10 ชั้น เราก็ใส่หน้ากาก 1 ชิ้นเหมือนเดิม หลีกเลี่ยงไปที่ที่แออัดเหมือนเดิม

 วิธีปฏิบัติเหมือนเดิมตลอด ระดับครอบครัวก็สำคัญ เราไม่ได้อยู่คนเดียว เราจะจัดการบ้านยังไงให้ปลอดโรค ถ้าบ้านเริ่มมีผู้ป่วยจะจัดการยังไง บริษัทเราวันนี้ตื่นหรือยัง มีมาตรการองค์กรหรือยัง ใครป่วยไอให้หยุดอยู่กับบ้านเพื่อช่วยลดการแพร่ระบาด วิธีคิดที่จะขอความช่วยเหลือจากบริษัทเอกชนทุกแห่ง ประกาศเป็นนโยบายไปเลย ถ้าป่วยให้พักอยู่บ้านและไม่นับวันลา บริษัทห้างร้านสามารถช่วยได้ ด้วยมาตรการที่ว่า และคัดกรองให้เจ้าหน้าที่ไม่สบายพักอยู่บ้าน หรือแจกหน้ากากผ้า มีเจล แอลกอฮอล์ให้ในที่ทำงาน พวกนี้จะช่วยพนักงานได้เยอะ

 ตอนนี้อาจหาซื้อยาก แต่ความเป็นจริงยังหาซื้อได้ ที่สำคัญอย่าไปตีตรา แสดงความรังเกียจผู้ป่วยจะไปใต้ดินหมด จะไม่ยอมแสดงตัว การรังเกียจ ตีตรา จะทำให้สถานการณ์ย่ำแย่ลง ป้องกันตัวเองดีกว่าไปชี้นิ้วรังเกียจคนอื่น บอกกัน ช่วยกัน ใครขาดแคลนก็ช่วยกันคนละไม้ละมือจะลดความเสี่ยงของชุมชน"