สลด! น้องพอส ไม่มีโอกาสได้วิ่ง-ได้ร้องออกมา หลังถูกไฟคลอก

สลด! น้องพอส ไม่มีโอกาสได้วิ่ง-ได้ร้องออกมา กู้ภัยซัดผู้บัญชาการ เรื่องดับเพลิงชำนาญแค่ไหน? จากกรณี มีอาสาสมัครที่เข้าไปช่วยดับเพลิงถูกไฟคลอกบาดเจ็บและเสียชีวิต 1 ราย ทราบชื่อคือ นายกรสิทธิ์ ลาวพันธ์ หรือ พอส ถูกไฟคลอก

เนื่องจากเข้าไปช่วยฉีดน้ำดับเพลิง แต่สารเคมีรั่วและพุ่งออกมาตามประกายไฟ นายกรสิทธิ์ และเพื่อนอาสาพยายามวิ่งหนี แต่เสียหลักล้มอยู่ตรงระหว่างถังเคมีทั้ง 2 ถัง เป็นเหตุให้เสียชีวิต

ล่าสุด รายการโหนกระแสวันที่ 6 ก.ค. 64 "หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย" ในฐานะผู้ดำเนินรายการ ได้สัมภาษณ์ "ปอง พงศพัศ กตคุณวิสิทธิ์" หัวหน้าหน่วยดับเพลิงสมเด็จเจ้าพระยา ธน.28
น้องพอส

หนุ่ม กรรชัย : เหตุตรงนั้นมีคนตะโกนเรียกตัวน้องพอส บอกว่าถอยมาๆ แล้วปรากฏว่าไม่ทัน ตอนนั้นน้องกำลังดับเพลิงอยู่?
ปอง : ผมเรียนงี้ครับ คนที่ตะโกนเข้าใจในความหวังดี นักดับเพลิงเดินอยู่บนกองซากปรักหักพังครับ ไม่ได้เดินอยู่บนแคทวอล์กที่น้องจะได้วิ่งออกมาได้ เราไม่ได้อยากสูญเสีย ไม่ได้อยากเป็นฮีโร่ พวกผมไม่ต้องการให้น้องเป็นฮีโร่ เอาคำว่าฮีโร่คืนไปก็ได้ ถ้าเห็นภาพกองเหล็กมันเยอะขนาดนั้น จะเห็นน้องพอสนอนคว่ำหน้า ถ้าคุณตะโกนให้ออกมาแล้วออกได้ง่ายขนาดนั้น หลายๆ ชีวิตที่ไปปฏิบัติงานคงไม่เอาชีวิตไปทิ้งกันขนาดนั้น

หนุ่ม กรรชัย : คนตะโกนไม่ใช่หน่วยงานของเรา?
ปอง : ไม่ใช่ครับ เท่าที่เห็นเหมือนเขาไลฟ์สดอยู่ ก็ต้องขอบคุณเขาที่ตะโกนเตือน แต่ด้วยจิตวิญญาณของนักดับเพลิง เราออกไม่ได้แล้ว เราโดนไฟร้อนขนาดนั้น เราพร้อมรู้ชะตากรรมว่าเราพร้อมเสียสละแล้ว

หนุ่ม กรรชัย : จุดนั้นมีอยู่กี่คน?
ปอง : อีก 2 ท่านก็บาดเจ็บสาหัสเหมือนกัน เราต่างคนต่างที่มา ต่างหน่วย เราทำงานร่วมกัน อาสาสมัครนักดับเพลิงแบบผมมีร่วมร้อยหน่วย ทุกคนแทบรู้จักกันหมด เราทำงานร่วมกันเวลาไปปฏิบัติงาน เรากลับบูรณาการการทำงานของพวกเราได้ดีกว่าภาครัฐด้วยซ้ำ สิ่งที่เกิดขึ้น น้องผมไปแล้วไม่อยากไปรื้อฟื้นว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ถ้าเอาตามรูปแบบ เวลาเราทำงาน คอมมานต์สำคัญ ผมเรียนถามงี้ ผมตามเพจอาจารย์ ช่วงโควิดแรกๆ เราทำน้ำที่เกิดจากกรดเกลือช่วยชาวบ้าน นี่คือคอมมานต์ ผมโทรเข้าไปปรึกษาอาจารย์ อาจารย์ให้คำปรึกษา แต่เวลาเราไปดับไฟ ผมถามว่าคอมมานต์ที่อยู่ตรงนั้น คุณมีความรู้ด้านดับเพลิงมั้ย คุณไม่รู้เลย เป็นใครจากไหนไม่รู้ ได้ดิบได้ดีจากการที่ผู้ใหญ่แต่งตั้งคุณขึ้นมา แล้วคุณมายืนบัญชาการพวกเรา คุณมองแสงไฟยังไม่รู้เลยควันแบบนี้คืออะไร

สลด! น้องพอส ไม่มีโอกาสได้วิ่ง-ได้ร้องออกมา หลังถูกไฟคลอก

หนุ่ม กรรชัย : พี่ปองอยากบอกว่าเหตุนึงที่เผชิญ จนเกิดการสูญเสีย เพราะมีการชี้นำแบบผิดๆ เหรอ?

ปอง : ผมมองว่าคนเป็นผู้บัญชาการเหตุการณ์ ต้องชัดเจนกว่านั้น เราได้ยินคำว่าโฟมขาด ทำไมล่ะ เราไม่เผื่อหน่อยเหรอ ของมันไม่ได้เสีย ไม่ใช่แกง ไม่ได้บูด เอามาสิ เอามาสำรองไว้เลยแสนลิตร มันจะได้ไม่ขาด ต่อเนื่อง น้ำต้องใช้หมื่นลิตร ก็เอามาอีกคันนึงสิ มันจะเป็นอะไรมั้ย ซึ่งไม่ใช่แค่นี่ที่ ทุกเหตุการณ์ที่ไฟไหม้ เป็นแบบนี้หมด พวกคุณรออะไรอยู่ รอเพราะความอีโก้ของคุณเหรอ บูรณาการสามส่วน ที่มาช่วยดับเพลิง หน่วยงานหลักๆ ของประเทศไทย แต่สามหน่วยงาน ต่างอีโก้คนละแบบ เวลาพาพวกผมไปสอน เข้าไปปิดวาล์วแก๊สต้องมีทีมเซฟว่าจะเจออะไรบ้าง เช่นปิดไม่ได้ ปิดวาล์วแก๊สก็เหมือนที่น้องผมเจอ ถ้าผิดพลาดแก๊สวิ่งได้ ข้างล่างเป็นน้ำมันก็จะลุก นี่คือสิ่งที่เราเรียนมาด้วย มีหัวฉีดเซฟอยู่ด้านหลัง กันคนข้างหน้าพลาด แต่วันที่น้องผมทำงาน หัวเซฟอยู่ไหนครับ ตรงไหนเซฟน้องผม ไม่มี แต่เราเลือกที่จะทำแล้ว เราพร้อมรับการสูญเสีย

แต่อยากให้เป็นบทเรียนไปวิเคราะห์ว่าคอมมานต์ก็ดี ทีมปฏิบัติการทุกทีมที่ถูกเลือกมาก็ดี แม้กระทั่งอาสาอย่างพวกผมก็ดี ไม่มีใครเก่งเกินใคร แต่ควรบูรณาการการทำงานและลดอีโก้ตัวเองลง เพื่อให้ผลประโยชน์เกิดกับการช่วยเหลือจริงๆ

หนุ่ม กรรชัย : เมื่อวานไปปิดวาล์วได้ เป็นขั้นตอนสุดท้ายแล้วหรือเปล่า?

ปอง : ด้วยระบบวาล์ว ตัวโรงงานผมไม่รู้ แต่การปิดวาล์วแล้ว ปิดได้หรือไม่ อยู่ที่คนแถลง กับคนเข้าไปปิด แต่ถามว่าเข้าไปยากมาก เพราะมันร้อน แต่สิ่งที่เราได้เห็นคือเมื่อวานบอกปิดได้แล้ว แถลงรัฐมนตรไปก็บอกว่าจบแล้ว แต่ก็มีลุกขึ้นมาอีก แต่ตอนนี้สถานการณ์บอกว่าดีขึ้น แต่เราไม่รู้ว่าถ้าคุณไม่สามารถลดอุณหภูมิทำให้มันเย็นขึ้น เหมือนเราต้มน้ำให้เดือดเรื่อยๆ แต่ที่ติงมากที่สุด ทุกครั้งที่ไฟไหม้เราควรบูรณาการ ไม่อยากให้วิศวกรมาตอนจบแล้ว แล้วบอกว่าอาคารไม่ถูกต้อง ต้องมาก่อนเลย อย่าเก่งตอนงานจบ ผมไปดับไฟผมไม่รู้หรอกว่าตึกนี้สร้างมากี่ปี แต่คุณนั่งอยู่กับตำรา บนหอคอย คุณมาประเมินความเสี่ยงได้ว่าอาคารนี้ 30 ปีแล้วนะ คุณมาบอกเรา เราประเมินได้ นี่คือความเป็นจริง