อัปเดตชีวิต หนุ่ย หน้าลาย เผยอยากเจอหน้าแม่ - เตรียมบวชให้เหยื่อพ่อ หลังได้ลบรอยสัก (คลิป)

เจอพ่อกี่ครั้ง?
หนุ่ย : "5-6 ครั้งครับ เจอครั้งสุดท้ายอายุ 24 ออกจากเรือนจำขอนแก่นแล้วมาเจอแกที่เรือนจำคลองเปรมครับ ตอนเด็กก็เจอ ตอนนั้นอยู่บ้านแสงตะวัน แกเอาข้าวมาให้ มาเยี่ยม เอาน้องไปฝากสถานสงเคราะห์บ้านหนองคายแล้วแวะมาเยี่ยมที่บ้านแสงตะวัน"

เป็นลูกบุญธรรมครูหน่องได้ยังไง?
หนุ่ย : "ผมหนีออกจากสถานสงเคราะห์บ้านหนองคายครับ ไม่รู้ทางไหนเขาโทรไปให้พ่อหน่องไปรับครับ อยู่กับครูหน่องเกือบ 5 ปีแล้วครับ"

แล้วออกมาทำไม?
หนุ่ย : "พ่อหน่องส่งไปเรียนที่โพนพิสัย แล้วหนีกลับมาที่บ้านแสงตะวัน มันขาดความอบอุ่น พอกลับมาบ้านแสงตะวันก็ยุบไปแล้ว ผมก็เลยมาขอนแก่น เขาก็ส่งไปสถานคุ้มครอง"

ทำไมนับถือเป็นพ่อบุญธรรมได้?
หนุ่ย : "ผมไม่มีพ่อแม่ครับ พ่อแม่บุญธรรมมีหลายคน แต่แกช่วยเหลือตอนที่ผมหนีไปอยู่ที่พัทยา ผมไม่กล้าออกมาเปิดเผยตัว แกบอกว่าออกมาเลยเขาจะได้รู้ว่าเราไม่ใช่คนแบบนั้น"

ก่อนกลับมาเจอครู หนุ่ยติดคุกกี่ครั้ง?
หนุ่ย : "ประมาณ 4-5 ครั้งครับ ไม่อยากเข้าหรอกครับแต่มันจำเป็น มันต้องใช้เงินครับ"

ตอนที่ครูหน่องอยู่กับเขา เขามีอาการใจร้อน ฉุนเฉียวบ้างหรือเปล่า?
ครูหน่อง : "ก็มีอารมณ์หงุดหงิด แต่ลึกๆ ควรไปพบจิตแพทย์"

จะไปไหม?
หนุ่ย : "ผมก็เข้าไปบ่อย มีวิธีบำบัดตัวเอง ก็พูดกับแฟน ระบายความเครียด ออกกำลังกาย"

หนุ่ยไปเยี่ยมพ่อหรือยัง?
หนุ่ย : "ยังครับ ก็คิดจะไปเยี่ยม แต่เรื่องมันยังไม่เงียบ ผมก็ให้เกียรติญาติคนที่เสียด้วยครับ"

อยากพูดอะไรกับพ่อ ถ้าได้เจอหน้ากัน?
หนุ่ย : "ก็รักพ่อเหมือนเดิม ไม่ได้โกรธที่ทิ้งผมและน้อง แต่ตอนนี้ผมอยากเจอแม่จริงๆ แต่ไม่รู้แม่อยู่ไหน"

หยก รู้จักหนุ่ยได้ยังไง?
หยก : "รู้จักที่พัทยา คบกันได้จะปีนึงแล้วค่ะ วันนั้นหนูไปกับพ่อ ไปหาน้า เจอเขาเดินอยู่ก็ถามว่าพี่ไปนอนทับหนังสือพิมพ์ที่ไหนมา (หัวเราะ) หนูชอบลาย"

รู้ไหมว่าเขาเป็นลูกสมคิด พุ่มพวง?
หยก : "ตอนแรกไม่รู้ค่ะ แต่มีคนมาบอกเขาว่าพ่อเขาไปทำคดีอีกแล้ว หนูก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะพ่อกับลูกก็ไม่เหมือนกัน ตอนนั้นรักไปแล้ว อยู่ด้วยกันแล้ว"

หนูอายุเท่าไร?
หยก : "18 ค่ะ หนูเรียนไม่จบค่ะ"

คบเป็นปีแล้ว ชอบเขาตรงไหน?
หยก : "ชอบนิสัยเขาค่ะ เขาเป็นคนเล่น ตลก หยอก บางทีมีหงุดหงิดใส่บ้างแต่ไม่เคยทำร้ายค่ะ"

การที่เห็นหน้าเขาลาย ไม่รู้สึกกลัวเหรอ?
หยก : "ไม่กลัวค่ะ หนูชอบ อยู่ด้วยกันทะเลาะบ้างแต่ไม่ลงไม้ลงมือตีกัน ทะเลาะกันเรื่องหึงหวง (หัวเราะ) หนูหึงเขามากกว่า เขาชอบเล่นโทรศัพท์"

เคยโดนเพื่อนฝูงคนรู้จักทักไหมว่าไปคบเขาได้ยังไง?
หยก : "มีค่ะ มีบอกว่าไม่กลัวถูกเขาฆ่าเหรอ แต่หนูก็บอกว่านิสัยเขากับพ่อไม่เหมือนกัน หนูอยู่กับเขานานแล้ว ไม่เคยทำนิสัยเหมือนพ่อเขา"

คิดว่าเขากลับตัวกลับใจได้จริงไหม?
หยก : "ได้ค่ะ หนูเชื่อเขาค่ะ"

ตอนรู้ว่าเป็นลูกสมคิด พุ่มพวง มีความรู้สึกสะดุดบ้างไหม?
หยก : "ไม่เลยค่ะ หนูคบเขาตั้งนานแล้ว หนูไม่กลัวเขาค่ะ ไม่กลัวเขาทำร้ายเพราะเขาไม่เคยทำ"

ครูหน่อง : "ส่วนมากหยกทำร้ายมากกว่า(หัวเราะ) บางทีหนุ่ยออกมามีเลือดซิบ หนุ่ยบอกว่าหยกมันแกล้ง เขาก็น่ารัก ไม่มีการตอบโต้ มีรอยข่วน มีเสียงทะเลาะ เถียงกันทุกวัน"

ไม่โมโหเหรอ ถูกข่วนจนเลือดซิบ?
หนุ่ย : "ไม่ครับ แค่หยอกกัน เขาหึงก็ธรรมดา คนเขารักก็เป็นแบบนี้แหละครับ"

ครูหน่อง : "เขาบอกว่าอยากให้กลับมาเปิดบ้าน และกระแสสังคมบอกว่าทำไมบ้านแสงตะวันไม่กลับมาเปิดใหม่ ก็คุยกับผู้ใหญ่และทีมงานก็บอกว่าอยากกลับมาเปิด เลยพาเขาไปดูบ้านหลังเก่า ทีนี้มีปัญหาเราต้องระดมทุนช่วยกันซื้อที่ดินคืน ตอนนี้เจ้าของที่ดินเขาจะขาย แต่มีตึกอาคารของเราอยู่ครบ"

อะไรเป็นแรงจูงใจให้ทำบ้านแสงตะวัน?
หนุ่ย : "ผมอยากช่วยเหลือคนที่เขาลำบาก เพราะผมเคยผ่านจุดนั้นมา มีอีกหลายคนที่เขามีปัญหาเยอะกว่าผม"

ตอนที่คิดได้ยังไงขอกลับตัวออกมาใช้ชีวิตแบบคนธรรมดา ตั้งหน้าตั้งตาหากิน อะไรเป็นแรงจูงใจ?
หนุ่ย : "ผมไม่อยากกลับไปแบบเดิม มันเหมือนเวรกรรมกับพ่อผม จะทำงานสุจริตได้ไม่นาน ก็มีคนเอายาเสพติดมาให้ขาย ให้ใช้"

ตอนมาพัทยา ตั้งใจมาทำอะไร?
หนุ่ย : "ทำมาหากินครับ ครั้งแรกบ้านไร้ที่พึ่งที่ขอนแก่น ส่งมาทำงานเชื่อม ต่อเติมบ้านลายโมเดิร์นที่นนทบุรี แล้วทีนี้งานรับเหมาเขาไม่มีคนจ้าง เขาตกงานกัน ผมก็ไม่มีที่ไปเลยมาพัทยา แรกๆ มาเก็บขวดพลาสติกขายกับลุงน้า อยู่ไปสักพักเขาก็พาไปฝากงานกับพ่อแฟน"

ทำไมผูกพันกับบ้านแสงตะวัน?
หนุ่ย : "อาจจะเป็นเพราะไม่มีคนดูแลเหมือนที่นี่ มีรุ่นพี่ดูแลผมตลอด เขาก็ถาม โทรมาหาพ่อหน่องตลอด เขาคอยช่วยเหลือ อบอุ่นกับที่นี่ครับ"

เป็นแรงบันดาลใจอยากเป็นครูเหมือนครูหน่อง?
หนุ่ย : "ผมเคยอยู่จุดที่ลำบาก อยากช่วยเหลือคนลำบาก คนไม่มีงานทำ คนแก่ชรา ผมอยากทำบ้านแสงตะวันขึ้นมา และทำสวนเหมือนวัดสวนแก้ว เขาจะได้มีเงินหมุนเวียนให้ค่าแรงกับเขา งานเชื่อมเหล็ก รับเหมาก็พาเขาไปทำงานข้างนอก เขาก็ได้เงิน ถ้าเขาอยากอยู่ต่อ หรืออยากไปตั้งหลักชีวิตของเขาก็แล้วแต่เขา แต่อยากช่วยเหลือเขาตอนที่ลำบาก"

สอนอะไรเขาได้บ้าง?
หนุ่ย : "ผมจะสอนด้านพวกเศรษฐกิจพอเพียง การใช้ชีวิตประจำวันให้เขาออกจากบ้านแสงตะวันแล้วอยู่ได้"

เด็กเร่ร่อนก็มีจำนวนมาก เมื่อเปิดมาแล้วจะใช้มาตรการอะไรคัดเลือกเด็ก?
ครูหน่อง : "อันดับแรกต้องดูที่มาของเด็ก ถ้าเขาไม่มีที่มาที่ไปจริงๆ หรือส่งกลับแล้วเขาหนีออกมา ก็ให้อยู่ที่นี่ไปก่อน บ้านแสงตะวันแตกต่างจากที่อื่นตรงที่ไม่ใช้ความรุนแรง ห้ามตีเด็ก ตรงนี้มาก็ไม่โดนตี ทำผิดก็ไม่โดนตี แต่เรามีกระบวนการสอนเขา"

หน้าที่หนุ่ยที่บ้านแสงตะวัน จะมีอะไรอีก?
ครูหน่อง : "น่าจะเป็นพี่ของน้องๆ ดูแลทุกอย่าง ตัวหนุ่ยก็มีพี่คนนึงที่ดูแลหนุ่ย น้องมีไรก็มาพูดกับเขา เขาก็มาถ่ายทอดให้ผมฟัง เป็นหูเป็นตาแทนเราได้"

คิดจะเป็นจิตอาสาเพราะคิดว่าทำเวรทำกรรมมาเยอะ?
หนุ่ย : "มีส่วน แต่ผมห่วงว่าโตมาแล้วจะเป็นเหมือนผม เขาต้องการใช้ตังค์ก็ต้องไปปล้นไปจี้"

หนุ่มเชื่อว่าพ่อฆ่า 6 ศพเป็นเรื่องเวรกรรม?
หนุ่ย : "เชื่อครับ ตั้งแต่พ่อออกมาผมไม่ติดคุกเลย บางทีผมก็ทำผิด ใช้สารเสพติดแต่ก็ผ่านด่านตลอด ตอนนี้เลิกขาดแล้วครับ"

บวชให้ 6 ศพที่พ่อฆ่าเมื่อไร?
หนุ่ย : "ลบรอยสักเสร็จครับ ผมกลัวเด็กรุ่นหลังเอาไปเลียนแบบ ตอนนี้ผมทำกิจกรรมเข้าชุมชน พาน้องๆ เล่นกีฬาตอนเย็น"

หยกรู้สึกยังไงที่เขาจะบวช?
หยก : "ดีใจและยินดีด้วยค่ะ"

คิดจะตามหาแม่ไหม?
หนุ่ย : "คิดครับ มีเบาะแสบ้านตากับยาย รู้แค่ที่อยู่ แม่ชื่อมาลี พุ่มพวง ให้ว่างก่อนจะไปตามหาแม่ ตายายไม่น่ารู้เรื่องผม รู้แค่ว่ามีน้องชาย"

อยากบอกอะไรแม่?
หนุ่ย : "ผมไม่ได้โกรธแม่ ไม่ได้โกรธพ่อ ผมก็เข้าใจทุกคนก็ต้องมีปัญหาชีวิต อาจเป็นความลำบาก ไม่มีทุนในการเลี้ยงดู เลยเอามาไว้ที่นี่"