ชาวบ้านหลงป่า เล่านาทีชีวิต 6 วัน สุดสิ้นหวัง เกือบเอาชีวิตไม่รอด

แดง : "เข้าไปหาเห็ดค่ะ แล้วเดินเข้าไปข้างในป่าลึกๆ ก็จะเอาเห็ดมาทำกับข้าว อยากกินเห็ด เห็นเขามาขาย แต่มันแพง เราก็เลยชวนแฟน (วิโรจน์) และพี่สาว แต่หลานอีกคนเขามาเห็นก็ขอไปด้วย"

แดง : "เคยค่ะ ป่าลำพาด อยู่จ.พิษณุโลก"

แดง : "พอเก็บได้บ้างแล้ว เดินไปต่อก็ไม่ค่อยมีเท่าไหร่ ก็ชวนกันกลับ จะย้อนกลับ แต่ก็กลับออกมาไม่ได้ จะตัดเข้าหาทางแต่หลงเข้าไปเรื่อยๆ"

แดง : "เคยค่ะ แล้วก็ออกมาได้"

แดง : "เหมือนเราผิดป่า เราไปบ่น พูดสิ่งไม่ดี ก็เลยหลงไปข้างในเรื่อยๆ หาทางออกไม่ได้"

แดง : "เราพูดเองค่ะ ไปเดินเตะเครือเถาวัลย์สะดุดมั่งก็พูดว่าเดี๋ยวฟันเลย ขวางทางกูจัง"

วิโรจน์ : "เป็นเครือเถาวัลย์ใหญ่บ้างเล็กบ้างเหมือนใยแมงมุม ฟันไปก็ลอดไป ก้าวก็ไม่พ้น สะดุดล้มก็บ่นว่าติดอะไรนักหนา เดี๋ยวเอามีดฟันเลย แล้วอยู่ดีๆ ก็หลุดออกไปจากตรงนั้น"

วิโรจน์ : "ครับ ก็หลุดไปแล้ว มันหาทางออกไม่เจอ"

วิโรจน์ : "มีไป 3 ตัว"

แดง : "ปกติเราทำก่อสร้างค่ะ ส่วนโบ๊ตเรียนหนังสือ เราไม่ได้ชวนเขามาขอไปด้วย เพราะเราไปแล้วจะกลับ เราก็ห่อข้าวไปกินกันนิดนึง"หันกลับมา ทางที่เดินมามันหายไป ทำยังไง?

แดง : "ก็เดินหาทางใหม่ไปเรื่อยๆ เพื่อหาทางออกให้ได้"

วิโรจน์ : "สามโมงเช้า"

วิโรจน์ : "รู้สึกแล้วครับ เราก็หาที่พัก ก่อไฟ รู้แล้วว่ายังไงก็กลับไม่ได้ เช้าเราก็คิดว่าเราจะไปยังไงดี มีเหรียญห้าอยู่เหรียญนึง โยนขึ้นเสี่ยงดวงว่าขอเจ้าป่าเจ้าเขาจะให้ไปซ้ายหรือขวา เสี่ยงทายไปซ้ายไปขวา วันแรกไปด้านซ้าย"

วิโรจน์ : "แฟนคิด ทุกคนก็เห็นด้วย เราเดินออกซ้ายไปก็วนกลับมาที่เดิมเหมือนเดิม เรารู้เพราะเราทำตำหนิไว้"

วิโรจน์ : "ร่วมๆ วันครับ แล้วก็วกกลับมาจุดเดิม นี่เป็นเรื่องจริงครับ มันมีที่เราพักก็ใช้มีดบากเอาไว้ เดินไปเรื่อยๆ ก็กลับมาที่เดิม นี่คือวันแรกครับ"

วิโรจน์ : "ก่อไฟนอน มีไฟแช็คติดตัว ใช้เศษไม้แห้งๆ มาก่อไฟ ตกดึกก็เย็นมาก มีลมกรรโชกแรงมาก มองหน้ากันแทบไม่เห็นเลย มืดเหมือนคนตาบอด แสงจันทร์ถ้าตรงไหนสว่างก็มองเห็น ตรงไหนไม่ส่วางก็มองไม่เห็น"

วิโรจน์ : "มีข้าวกระติบเล็กๆ กระติบนึงที่หอบไปจากบ้าน กะว่าเอาไปกินในป่าอยู่แล้ว ปรากฎว่าก็กลับไม่ได้ ก็หลงอยู่ในนั้น"

แดง : "กินผลไม้ที่เหมือนกระรอก กระแตกิน อะไรที่สัตว์กินแล้วมันร่วงตามพื้นก็เก็บมากินกัน ก็กินไปก่อน ไม่มีอะไรจะกินแล้ว"

วิโรจน์ : "มีกระท้อน มะไฟ"

วิโรจน์ : "ใช่ครับ"

วิโรจน์ : "มันไม่มี ที่มองเห็นก็มีต้นกระท้อน มะไฟ มีกล้วย หยวกกล้วยแค่นั้น เราก็ไปเด็ดมากิน น้ำก็ลำธาร เอาไปกรอกมาแล้วก่อไฟแล้วเอาน้ำใส่ขวดพลาสติกตั้งข้างๆ เปลวไฟให้มันร้อนก่อนแล้วเอามากิน น้ำตรงนั้นเป็นน้ำที่มีเศษใบไม้เน่า อาจมีเชื้อโรคเจือปนอยู่"

วิโรจน์ : "ความรู้สึกลึกๆ แรกๆ สองสามวันแรกคิดว่าจะออกได้ แต่พอวันที่ 6 ก่อนเจ้าหน้าที่ไปเจอ ตอนเที่ยงวันจะบ่าย ผมก็เริ่มจะหมดสติแล้ว ก็คิดว่าชีวิตนี้คงตายไปแล้ว พอเจ้าหน้าที่มาเจอ ก็โอเค เราได้เกิดใหม่ (ร้องไห้)"

แดง : "สวดมนต์ภาวนาให้ออกจากป่ามาหาลูก หาพ่อแม่ ครอบครัวที่รอเราอยู่"

ฟ้า : "ช่วงบ่ายสามเขาโทรมาหาหนู ปกติเขาไปเช้าเย็นกลับตลอด มันผ่านไปตอนห้าโมงเย็น หนูก็เอ๊ะทำไมเขายังไม่ถึง ก็โทรกลับไปแต่มันติดต่อไม่ได้ จนวันที่ 13 แม่โทรมาหาว่าหลงป่าแล้วนะ ออกมาไม่ได้ หนูไปบอกลุง ลุงก็ออกค้นหาอยู่สองวันก่อนแจ้งเจ้าหน้าที่เพราะคิดว่าจะเจอ แต่มันไม่เจอ หนูก็เอ๊ะ ถ้าเขาหายไป หลงไปแค่วันเดียว ใครตามก็เจอ แต่คราวนี้ไม่เจอ ก็แจ้งเจ้าหน้าที่เพื่อค้นหาดีกว่า"

ฟ้า : "ห่วงตั้งแต่เขาติดวันที่ 2 ค่ะ"

ฟ้า : "หนูคิดมาตลอดว่าเขาจะยังอยู่ เพราะหนูยังมีความหวังว่าเขาจะกลับมาหนู หนูรอเขาตลอด รอทุกวัน จนกินไม่ได้นอนไม่หลับตลอด 6 วันที่ผ่านมา (ร้องไห้)"

แดง-วิโรจน์ : "(ร้องไห้)"

แดง : "เรากินอะไร มันก็กินด้วยค่ะ ระหว่างนั้นเขาไม่ได้ไปไหน มันกลัว ไม่กล้าไปไหน"

แดง : "ไม่ได้ยินเลยค่ะ ไม่เคยได้ยินเสียง แม้แต่เขาว่าเขาเอาฮอฯ ไปร่อนหาก็ไม่ได้ยิน ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย"

รัตน์ : "ห่วงลูก พ่อแม่ ครอบครัวค่ะ"

วิโรจน์ : "ก็สุดท้ายแล้ว ยังไงก็ออกไม่ได้ พอได้ยินเสียงฮอฯ แฟนได้ยิน ผมก็ยังนอนนิ่ง เขาบอกว่าพ่อลุกได้แล้ว เราตายไม่ได้ ลูกรออยู่ ก็ช่วยกันจุดไฟ ก่อให้ใหญ่ขึ้น แล้วมีเสียงจากฮอฯ เขาเห็นควันไฟ เขาถามว่าใช่คุณวิโรจน์มั้ย ถ้าใช่ก็ให้ถอดเสื้อให้เห็นก่อน"

วิโรจน์ : "ใจชื้นมานิดนึง ว่ายังไงก็มีคนมาช่วยเหลือ แต่ช่วงวิกฤตตรงนั้นจะทำยังไงให้เขาเห็น ก็พยายามถอดเสื้อโบกแล้วแต่เขาไม่เห็น ก็ก่อไฟดีกว่า ก่อกองแรกยังไม่เห็น ก็ก่อขยายไป" 

แดง : "ก่อไฟถึง 3 กอง เวลาเห็นเขาร่อนมาใกล้ๆ ก็ร้องว่าให้ช่วยพวกเราด้วย พวกเราหลงป่า"

แดง : "ได้ยินแต่เสียงช้าง และร่องรอยช้างกับกระทิง อยู่ใกล้ๆ นั่นแหละ เดินไปก็เจอรอย แต่ไม่เจอตัว เหมือนมีอะไรมาบังเอาไว้ ที่เรานอนเสียงช้างร้องเหมือนจะมาใกล้ๆ แต่ก็มาไม่ถึง พอตอนเช้าเราเห็นแสงสว่างเราก็พากันเดินอีก"

แดง : "เดินตามตะวันค่ะ ก็คิดว่าตะวันอยู่ตรงโน้น บ้านเราต้องอยู่ตรงโน้น เราต้องหาทางออกจนได้ เจอบ้านใครก็ช่าง ไม่ใช่บ้านเรา เราก็จะเดินไปให้ถึง เผื่อเจอคนจะได้ขอความช่วยเหลือจากเขา ถ้าอยู่กับที่ไม่เจอใครก็ต้องตาย ออกไม่ได้ และไม่มีอาหารกิน"

แดง : "บนเจ้าป่าเจ้าเขา จะให้หัวหมูหัวนึง เหล้าขวดนึง ข้าวกระติบนึง บุหรี่อีก 2 ตัว บอกว่าถ้าลูกออกจากป่านี้ได้ ลูกจะกลับไปแก้บน แฟนเขาก็บนต้นผึ้ง บนพระธาตุเพื่อให้ออกจากป่าได้ บนกันทุกคน พี่สาวก็บน แล้วจะให้แฟนบวชพระ ถึงเห็นฮอฯ ไม่งั้นคงไม่เห็น เพราะวันที่ 6 แล้วที่บนกัน ทีแรกไม่ได้คิดบนอะไรกันเลย มีแต่สวดมนต์ภาวนาให้ออกจากป่าได้ แต่ก็ออกไม่ได้ หมดหนทางทุกอย่างแล้วก็เลยขอบนหัวหมูให้เราได้ออก"

แดง : "ฝันว่ามีชาย 4 คนมาล้อมไว้ อยู่เป็นจุดๆ บอกว่าจะไม่ให้ไปไหนแล้ว แต่ในความฝันบอกว่ายังไงก็จะกลับ ไม่อยู่แล้ว จะกลับบ้าน ในความฝันเราก็พยายามหาทุกทาง เหมือนมีช่องทางให้เราเดินไป เราเดินไปก็เจอทางตัน"

แดง : "มี เขาก็ออกได้"

แดง : "ไม่เคยมีค่ะ"

แดง : "(ยกมือไหว้) อยากขอบคุณพี่ๆ ทหาร ผู้ว่าฯ นายอำเภอ ทุกคนที่ช่วยเหลือพวกเรา (ร้องไห้) ทุกท่านที่เอ่ยก็ดี ไม่เอ่ยก็ดี ขอบคุณทุกท่านนะคะ พวกเราออกมาได้แล้ว ต่อไปเราจะไม่เข้าอีก ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ (ร้องไห้)"

คลิป

vvvvvvvv

vvvvvv

vvvv

vv

v