แม่ร้องสื่อคดีไม่คืบ ลูกชาย ถูกยิง-รุมตื๊บ เจ็บหนักต้องผ่าสมอง

ล่าสุด รายการโหนกระแส วันที่ 28 พ.ค. "หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย" เปิดใจสัมภาษณ์ "เดียร์" ผู้ได้รับบาดเจ็บ มาพร้อม "แม่นี-พ่อโอ๊ค" คุณแม่และคุณพ่อน้องเดียร์ ซึ่งขอความเป็นธรรมให้ลูก

เดียร์ : "20 ครับ"

แม่นี : "รับจ้างค่ะ เป็นคนบางสะพานแต่ทำงานอยู่ชุมพร"

เดียร์ : "ทำงานเกี่ยวกับแผงโซลาร์เซลล์"

เดียร์ : "ไม่มีครับ ไม่เคยทะเลาะกับใครเลย"

เดียร์ : "วันที่ 15 พ.ค. วันนั้นไปทำงานได้งานใหม่ที่หัวหิน ออกไปที่บ้านหัวหน้า วันนั้นไปวันแรก แล้วตอนช่วงเย็นกำลังขนของกันอยู่ ถอดแผงโซลารเซลล์จะย้ายไปอีกบ้านนึง แล้วหัวหน้างานเขาโทรตามพี่ที่ทำงานอยู่ด้วยกัน พี่เขาก็เรียกเราให้ไปด้วย ให้ไปในซอยหมู่บ้านหัวหน้า"

เดียร์ : "ไม่ค่อยเท่าไหร่ ตอนนั้นเราอยู่หัวหิน หัวหน้าอยู่ปราณบุรี ไปหาก็ไม่ไกลเท่าไหร่"

เดียร์ : "หัวหน้าเขาบอกมีคนแปลกหน้าเข้ามาในหมู่บ้าน เขาไม่เคยเห็น 2 คนนี้ ซึ่งเป็นวัยรุ่นผู้ชาย เขาบอกให้ขับตามเข้าไป มันจะเป็นซอยลูกรัง เป็นป่าสับปะรด ผมก็ขับรถเข้าไปดูกับพี่อีก 2 คน"

เดียร์ : "เขาบอกว่าเขาเอารถเก๋งมา รถเก๋งเขาเตี้ยเข้าไม่ได้ เขาก็ให้เราสามคนขี่มอเตอร์ไซค์เข้าไปดู ขี่ไปคนละคัน หัวหน้าเขาอยู่ข้างนอกในหมู่บ้าน เราก็ขี่ตามไปถนนลูกรัง ขับตามเข้าไป ทีนี้ผมไม่เห็นสองคนนั้น พอตรงเข้าไปเป็นทางแยกซ้ายขวา ตอนนั้นผมนำมา ผมแยกไปทางซ้าย พอหันมาก็ไม่เจอพี่สองคนแล้ว เขาก็น่าจะแยกออกไปทางขวา"

เดียร์ : "ผมขับไปได้สักแป๊บ ก็เจอบ้านหลังนึง เป็นบ้านชั้นเดียวปกติทั่วไป ไปจอดหน้าบ้าน กำลังจะโทรหาหัวหน้าจะบอกว่าไม่เห็นเจอใคร กำลังจะกลับ แต่เขาไม่ได้รับสาย ผมกำลังจะเลี้ยวหัวรถกลับ มีคนเดินออกมาจากในบ้านเรียกเฮ้ย ผมหันไป เขายกปืนมายิงเลย ยิง 3 นัดครับ ระยะ 40-50 เมตร"

เดียร์ : "ตอนนั้นเห็นไม่ชัด แต่พอเขาวิ่งเข้ามาเห็นชัด"

เดียร์ : "ไม่โดนครับ เป็นปืนจริงๆ พอเขายิงเสร็จปุ๊บเหมือนมีเพื่อนอีก 5-6 คนวิ่งตามเข้ามา แล้วคนที่ยิงบอกให้ผมลงจากรถและนอนลง เรายกมือขึ้นก็ยอม เพราะเราไม่มีอะไร พอเรานอนลงเขาก็รุมเราเลย"

เดียร์ : "กระทืบที่หัวอย่างเดียวเลย ตอนนั้นรู้สึกตัวตลอดเวลา แต่ไม่กล้ามองหน้า เขามีปืนกันทุกคน เอามือกันหน้าเอาไว้และนอนลงตะแคงข้าง"

เดียร์ : "เหมือนเขาเล็งมาที่ผม ไม่ได้กะจะยิงขู่"

 

เดียร์ : "แหงนขึ้นไปครึ่งนึง เหมือนเขาเอามือห้อยลง ทุกคนถือปืนหมด"

เดียร์ : "ตรงแผลไม่มั่นใจว่ามีสนับมือมั้ยเพราะมันเป็นรู เป็นรอยบุ๋มไปเลย"

เดียร์ : "ไม่สลบครับ ก็ขับรถออกมา"

เดียร์ : "ก็บอกว่าผมไม่เกี่ยว ผมไม่รู้เรื่อง เขาก็ไม่ฟัง พอเขาหยุดเขามาถกเสื้อค้นตัวว่าผมมีอะไรมา พอเห็นว่าไม่มีอะไรก็หยุด แล้วพูดว่าให้ไปตามรถคันเหลืองมา นั่นก็คือลูกพี่ที่เขาโทรตามให้ผมไปดู"

เดียร์ : "ไม่ แค่บอกว่าผมไม่เกี่ยว ผมไม่รู้เรื่อง"

เดียร์ : "พักนึงครับ"

เดียร์ : "เจอครับ เขาบอกให้ไปบ้านใหญ่ก่อนไปรอหัวหน้า ตอนนั้นก็ขับรถเข้าไปและรอ นานเหมือนกัน ไม่รู้เขาไปไหน พี่สองคนนั้นก็โทรหาหัวหน้าให้ เขาก็รับ เราโทรเขาไม่รับ แล้วเขาให้พี่สองคนพาผมไปที่หัวหน้าอยู่ ตอนนั้นหัวหน้าเขาอยู่กับตร. แล้ว ให้พาไปบ้านหลังนั้น พาวิ่งไปดู"

เดียร์ : "เขาบอกให้รอก่อน"

เดียร์ : "ก็รอเขามารับ เขาบอกจะมารับไปรพ.เอง ตอนที่ไปบ้านนั้นมีตร.ไปด้วย 5-6 คนได้ ไปถึงบ้านปิดหมดแล้ว ไม่มีใครอยู่แล้ว"

เดียร์ : "ตอนนั้นเบลอ ไม่รู้เรื่องอะไร หลังจากไปบ้านนั้นก็ไปโรงพักปราณบุรี ตอนนั้นเขาขอแค่ชื่อที่อยู่และเบอร์โทร ถึงได้ไปรพ."

แม่นี : "เขาวิดีโอคอลคุยกับพ่อว่าเขาถูกทำร้าย แม่เห็นก็หมดแรง"

พ่อโอ๊ค : "ตอนนั้นเขายิ้มอะไรปกติ บอกไม่ต้องห่วง"

เดียร์ ไปกับหัวหน้า เขาพาไปส่งรพ. ตอนนั้นแค่เย็บแผลที่แตกเฉยๆ ตอนแรกไม่มีอาการ กลับมาที่พักก่อน แล้วมีอาการอ้วก"

แม่นี : "พอกินยากินข้าวก็อ้วกเป็นเลือด เขาก็โทรให้พี่ชายที่ทำงานอยู่หัวหินมารับแล้วไปส่งที่รพ.อีกครั้ง หมอก็เอ็กซเรย์ หมอบอกว่ากระโหลกยุบ ไปทับเนื้อเยื่อสมอง เลือดออกในสมองต้องผ่าตัด หมอบอกว่ารพ.เขาเครื่องมือไม่พร้อม ไม่มีหมอผ่าตัดเขาจะรีเฟอร์น้องไปประจวบฯ ประมาณเที่ยงคืน แม่ก็มาจากบางสะพานน้อย หลังจากนั้นหมอดูอาการน้องเหมือนฉีดยาให้เลือดในสมองหยุดแต่มันไม่หยุด พอวันเสาร์ถึงผ่าตัด"

แม่นี : "พอรู้ว่าต้องผ่าตัดสมอง ลูกเราจะเหมือนเดิมมั้ย จะทำอะไรได้เหมือนเดิมมั้ย จะจำได้มั้ย แม่กลัวไปหมดทุกอย่างค่ะ"

แม่นี : "สองวันแรกน้องนอนรพ. ไข้ขึ้น 39 ตลอดเลยค่ะ แม่ไม่ได้หลับได้นอน เช็ดตัวลูกทั้งคืน"

แม่นี : "ตร.ไม่ได้มาที่รพ.หรือสอบปากคำน้องเลย มีแต่เราโทรถามหัวหน้าว่าไปถึงไหนแล้ว เราคิดว่าหัวหน้าเขาเดินเรื่องให้ แต่ก็ไม่มี เงียบ"

แม่นี : "ตร.มาที่บ้านค่ะ"

พ.ต.อ.กฤษณะ : "อยากให้มองว่ามีการรับแจ้งความวันที่ 15 พ.ค. หลังมีการรับแจ้งความ มีการสืบสวนสอบสวน รวบรวมพยานหลักฐานและมีการออกหมายจับไปแล้วผู้กระทำความผิดไปแล้ว 1 รายแต่ยังไม่ได้ตัวมา ที่เหลือกำลังรวบรวมพยานหลักฐาน ขยายผล อยากให้มองว่าตั้งแต่วันที่ 15 ตร.ไม่ได้นิ่งนอนใจ มีการดำเนินการตามขั้นตอนปกติ ต้องเข้าใจว่าในการบำบัดทุกข์บำรุงสุข เป็นหน้าที่ของตร.อยู่แล้ว แม้ในช่วงนี้มีภารกิจเรื่องการป้องกันการแพร่ระบาดของเชื้อโควิด-19"

พ.ต.อ.กฤษณะ : "ไม่ว่าเป็นใครก็แล้วแต่ ถ้ากระทำความผิด ก็ดำเนินการตามขั้นตอนปกติ ยิ่งมีอิทธิพลยิ่งดี มีกฎหมายอื่นให้เอาไปดำเนินการในการปรับด้วย เช่นเรื่องการฟอกเงินอะไรก็แล้วแต่ ไม่ต้องห่วงครับ ถ้าการสืบสวน ขยายผล เรามีกรอบการทำงานที่ชัดเจน ยกเว้นไม่มีความคืบหน้า 2-3 เดือน อันนี้มีการติดตามอยู่แล้ว"

พ.ต.อ.กฤษณะ : "แบ่งเป็นสองส่วน ในส่วนการดำเนินคดี เป็นไปตามกรอบระยะเวลาดำเนินคดีตามปกติ ถ้าท่านมีข้อมูลเพิ่มเติมที่เป็นประโยชน์ ท่านสามารถส่งมาให้พนักงานสอบสวน หรือจะส่งมาที่ผมก็ได้หากไม่เกิดความมั่นใจ สองในส่วนการคุ้มครอง ความปลอดภัย ท่านสสามารถร้องขอได้อยู่แล้ว เรามีขั้นตอนการดำเนินการ เรื่องความขัดแย้งที่เกิดขึ้นตั้งแต่ต้น เป็นความขัดแย้งระหว่างตัวนายจ้างกับอีกกลุ่มนึงแค่นั้นเอง ผู้ถูกทำร้ายไม่ได้อยู่ในกลุ่มที่เกิดความขัดแย้งตั้งแต่ต้นด้วยซ้ำไป อย่างไรก็แล้วแต่ ในส่วนสาเหตุทำร้ายถ้าได้ตัวผู้ต้องหามาแล้วจะมีความชัดเจนมากขึ้น รวมถึงส่วนของการขยายผลไปถึงผู้ร่วมกระทำความผิด"

พ.ต.อ.กฤษณะ : "เราทราบแล้ว 1 ราย ออกหมายจับแล้ว เพียงแต่ว่ายังต้องรอการนำชี้พิสูจน์ทราบต่างๆ เพราะการออกหมายจับนั้น ปัจจุบันท่านผบ.ตร. ออกเป็นนโยบาย เราจะไม่ออกหมายจับลอยๆ จะต้องรู้ชื่อที่อยู่ ไม่ต้องห่วง ขอให้มีความชัดเจนก่อนเมื่อมีการจับกุมจะขยายผลต่อไป ยืนยันว่าทำงานเต็มที่ ไม่มีล่าช้า"

แม่นี : "ค่ะ"

แม่นี : "ไม่ต้องถึงขนาดนั้นค่ะ"

แม่นี : "เขาสอบปากคำน้องค่ะ"

เดียร์ : "วันนั้นยัง เพิ่งมาสอบเมื่อวานหลังข่าวออกไป"

แม่นี : "แต่แม่เป็นห่วงเรื่องหัวของน้อง ผ่าตัดสมมองยังชาอยู่ เวลานั่งนานๆ หรือลุกน้องจะมึนหัว"

เดียร์ : "ไม่ได้คุยเลย"

แม่นี : "เขาโหดร้ายมากเลยนะคะ ลูกเราไม่ได้มีอะไรเลย ถ้าไปมีเรื่องกับเขาก็โอเค แต่นี่ลูกเราไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับเขา เพิ่งทำงานบริษัทนี้ได้ 3 วัน"

แม่นี : "จ่ายค่ารักษาพยาบาลตามบิลอย่างเดียวเลยค่ะ พ่อกับแม่ก็หยุดงานดูลูก ไม่กล้าทิ้งลูกไว้คนเดียว"

แม่นี : "ไม่ค่ะ ถึงที่สุดค่ะ"

แม่นี : "ไม่ค่ะ ถ้าปืน 3 นัดยิงในวันนั้น ก็ไม่ได้มานั่งตรงนี้"

คลิป

vvvvvvvvv

vvvvvvv

vvvvv

vvv

v