ผัว-เมีย หวิดดับ เล่านาทีสยอง ม้าเหล็ก ขยี้รถบัสคณะกฐิน
บาดเจ็บตรงไหนบ้าง?
เต๋า : "ปวดช่วงคอลงมาถึงเอว โดนแรงกระแทก โดนทีแรกไม่เจ็บ แต่วันถัดไปมันเจ็บ"
ไอ : "เจ็บตรงหัวลงมาค่ะ ฝั่งซ้าย เรานั่งอยู่ด้วยกัน ฝั่งซ้ายของรถ"
ในรถมีกี่คนที่นั่งไปด้วย?
เต๋า : "ประมาณ 60 คนได้ เป็นคนที่เคยเล่นเคยหยอกกันเกือบทุกคน"
ไปกฐินเกือบทุกปี?
เต๋า : "ผมไปปีนี้ปีแรก"
ไอ : "ไปปีนี้เป็นปีที่ 3 ค่ะ"
ปีอื่นๆ จะกล้าอีกมั้ย?
เต๋า : "ไม่กล้าแล้วครับ ใจมันฝ่อไปแล้ว"
รถออกจากโรงงานที่ไหน?
เต๋า : "โรงงานบริษัทเพอร์เฟกต์จากกรุงเทพฯ ออกไปช่วง 06.40 น. เปิดเพลงไปและเต้นกันตั้งแต่เช้า ทีนี้ 8 โมงผมรู้สึกง่วงเลยมานั่งกับแฟนผม ตอนแรกผมก็เดินไปเดินมาหน้าหลัง เดินไปทั่วเลย เรานั่งกลางรถ หลับไปไม่ถึง 10 นาที ได้ยินเสียงตู้ม เราก็สะดุ้งตื่น แต่ไม่รู้ว่ารถไฟชน เราก็นึกว่าตกหลุมตกอะไร มือก็รีบคว้ากอดกัน จังหวะรถมันเหวี่ยงเหมือนค้าง กระจกแตก ผมบอกให้แฟนออกมาก่อน แล้วผมก็ออกมาตาม ภาพแรกที่เห็นเหมือนเป็นชิ้นส่วนมนุษย์เป็นแขนเป็นคอ สติหลุดไปพักนึง พอตั้งสติได้ก็เข้าไปช่วยคนข้างใน"
เต๋า : "มีบ้างครับ"
คนขับไม่ได้ดื่ม?
เต๋า : "อันนี้ไม่รู้เหมือนกันครับ แต่รถก็ไปช้าๆ"
คนในรถเห็นรถไฟ มีตะโกนด้วยมั้ย?
เต๋า : "มี แต่ไม่ทันแล้ว"
ตกใจมั้ย?
ไอ : "ตกใจมาก ตอนแรกคิดว่ารถคว่ำ แต่พอมาดูอีกที รถชนกับรถไฟ ก็กลัวไปหมดค่ะ"
เต๋า : "ตอนแรกที่ชนไม่รู้สึกเจ็บรู้สึกอะไร แต่เห็นอะไรแบบนี้เหมือนจิตหลุด แต่พอดึงสติได้ มีคนร้องเรียกให้ช่วย คนแรกเป็นคนที่อยู่แผนกเดียวกัน อยู่ใต้รถไฟ เขาลุกไม่ไหว ก็ไปช่วยเขาดึงออกมาคนแรก และเข้าไปใหม่มีคนอีกข้างหลัง"
ตอนรถชนจากด้านหลัง รถไฟก็สีกับรถบัส?
ไอ : "สียาวไปเลยค่ะ เกิดประกายไฟ ได้กลิ่นเหม็นๆ ไหม้ๆ คิดว่าตัวเองจะไม่รอดแล้ว กลัวระเบิด"
พอออกมาทำไงต่อ?
ไอ : "เห็นเพื่อนๆ นอนสภาพเป็นศพหมดแล้วค่ะ"
ทำไมกลับเข้าไปช่วย?
เต๋า : "ไม่รู้ ได้ยินเสียงคนเรียกให้ช่วย มีป้าคนนึงโดนทับอยู่ พยายามไปอุ้มคนนั้นออก คนที่ทับเสียชีวิตแล้ว เข้าไปกับพี่ที่ทำงานด้วยกัน พอเขารอดมาได้ก็ไปดูคนข้างหลังเขาเรียกให้ช่วย เขาโดนศพทับไปครึ่งตัว ช่วยอะไรไม่ได้ เราก็กลัวรถระเบิดด้วย ก็เลยออกมา ตอนนั้นคิดอะไรไม่ออก ต้องช่วยก่อน"
เจอชิ้นส่วนเยอะมาก?
เต๋า : "เจอตั้งแต่ข้างนอกเลยครับ ออกมาปุ๊บก็เจอเลย เจอเหมือนแขนขาด คอขาด เป็นส่วนบน บางคนขาดไปสามท่อน"
เต๋า : "เห็นคนนึงที่โดนศพ 5-6 คนทับร่างไว้แล้วเขาออกไม่ได้ แต่ช่วยไม่ได้ ดึงก็ไม่ได้ ก็กลัวเขาไม่รอด ก็เลยบอกให้รอกู้ภัย เขาก็รอด ไม่คิดว่าจะรอด แต่เขาก็บาดเจ็บ"
ช่วยได้ 2 คน?
เต๋า : "ครับ คนนึงไปรพ.เมื่อวาน เขาบอกปวดเอว กับเศษแก้วบาด อีกคนไหปลาร้าหัก"
ตอนช่วยคนแรก สภาพเขาอยู่ยังไง?
เต๋า : "เขาอยู่ใต้รถที่กระจกแตก เขาบาดเจ็บ ผมก็ประคองพาเขาให้พ้นตัวรถ แล้วไปช่วยคนที่สอง หัวตัวออกมาครึ่งนึง แต่มีคนนึงทับอยู่ คนที่ทับเหมือนน็อก บาดเจ็บ ไม่ได้สติ ก็ไปดึงเขาขึ้น และบอกให้เขาลอดออกไป คนที่ทับผมพยายามยกกับพี่อีกคน พยายามตบหน้าตบอะไร แต่เขาไม่ตื่น ก็เลยร้องเรียกบอกให้ออกไปก่อน กลัวการระเบิด แต่ไม่มีการระเบิดเกิดขึ้น"
นานมั้ยกว่ากู้ภัยจะมาถึง?
เต๋า : "ไม่ถึง 10 นาทีครับ"
ตอนน้องไอตอนอยู่ข้างนอก ใจเป็นยังไง?
ไอ : "ใจสลายหมดเลย ไม่ร้องไห้ มันกลัวไปหมด"
ครอบครัวผู้เสียชีวิต ได้คุยกับเราบ้างมั้ย?
เต๋า : "ตอนนี้ยังไม่ได้มาคุย"
พ่อแม่เราเป็นยังไง?
เต๋า : "ขวัญเสียกันหมด ผมรีบโทรบอกแม่ว่าผมปลอดภัยดี โทรหากันหมด ทั้งตาทั้งยาย"
เสียชีวิตกี่คน?
ไอ : "18 คนค่ะ"
เต๋า : "ที่ข่าวออกว่า 19 เป็นศพที่ขาดกระเด็นไปคนละทาง เขาก็เลยคิดว่าเป็น 19 คน"
เพื่อนที่สนิทคุ้นเคยกี่คน ที่เสียชีวิต?
เต๋า : "เยอะครับ บางศพก็ส่งกลับต่างจังหวัด แต่มีวัดใกล้ๆ ศพสองศพ แล้วก็กรวดน้ำอุทิศให้เขาเรื่อยๆ"
ที่นั่งรถ มีคนคาดเบลล์กันมั้ย?
เต๋า : "ไม่มี"
เต๋า : "ก็น่าจะเซฟได้ระดับหนึ่งครับ"
ได้ให้กำลังใจญาติผู้เสียชีวิตหรือยัง?
เต๋า : "ยังครับ จะออกไปไหนยังไม่กล้าเลย"
เพื่อนที่เคยทำงานเจอกันทุกวัน พอกลับไปทำงานแล้วไม่เจอ กลัวมั้ย?
เต๋า : "กลัวครับ วังเวง"
ไอ : "เข้ากะด้วยค่ะ เข้ากะตอนกลางคืน ออกเช้า เพื่อนที่ตายก็เดินมาหากันบ่อยๆ กินข้าวด้วยกัน เป็นรุ่นพี่ค่ะ"
อยากให้กำลังใจญาติผู้เสียชีวิตยังไง?
เต๋า : "อยากบอกว่าเสียใจ เราทำอะไรไม่ได้ เหตุการณ์มันเกิดมาแล้ว"
ไอ : "เสียใจมากค่ะ"
เพื่อนสนิทเสียชีวิตกี่คน?
เต๋า : "ก็เกือบทั้งหมด สนิททุกคน เล่นหยอกกันทุกคน เจอหน้าก็หยอกล้อกัน คนจังหวัดเดียวกัน คนร้อยเอ็ด แต่เขาไปเสียชีวิตที่รพ."
อยากบอกอะไรเขามั้ย?
เต๋า : "เสียใจครับ ไม่รู้จะพูดอะไรเขาเป็นรุ่นพ่อ มีลูกมีเมีย ก็รู้สึกเสียใจด้วยจริงๆ ไม่คิดไม่ฝันว่าเหตุการณ์จะเกิดแบบนี้ พี่ปัญญาเขานั่งส่วนหัวครับ"
อายมีเพื่อนสนิทที่เสียไปมั้ย?
อาย : "เยอะเลยค่ะ พี่เมย์ พี่เพชร ก็เสียใจด้วยค่ะ ไม่รู้จะพูดอะไร เสียใจ"
ดูคลิปจากน้องเต๋า เป็นคลิปบนรถก่อนเกิดเหตุการณ์ เป็นตอนชน ใครเป็นคนถ่ายคลิปไว้?
เต๋า : "หัวหน้าแผนก เขาอยู่ส่วนหน้าแต่เขาปลอดภัย ในคลิปกำลังสนุกเลยพี่ แล้วก็ตู้ม"
กิตติ : "ตอน 10 โมงได้ เราก็เสียใจที่เกิดอุบัติเหตุอันยิ่งใหญ่ที่สุด ไม่มีใครคาดฝัน ตรงนี้ผมก็ได้สั่งการให้รองปลัดอบจ.ฉะเชิงเทรา ไปร่วมกับกู้ภัย และทุกส่วน ช่วยครั้งนี้"
ทำไมถึงเกิดเหตุขึ้น?
กิตติ : "ผมนึกเองนะครับ คนขับรถบัสเห็นรถไฟแล่นตรงเข้าฉะเชิงเทรา ผ่านไปแล้ว ก็คงคิดว่าไม่มีรถไฟแล้ว เพราะตรงนั้นมี 3 เลน รถมาทางขวาอีกคัน คนขับอาจไม่เห็นรถเข้ามา แล้วกชนปังเลย ทำให้พลิกคว่ำตลบ มีผู้เสียชีวิตคาที่ประมาณ 17 ศพ"
ไม้กั้นไปไหน?
กิตติ : "ตรงนั้นไม่มีไม้กั้น ตรงนั้นน่าจะต้องมีไม้กั้น แต่บอกตรงๆ ว่าตรงนั้นไม่ค่อยมีคนสัญจรเท่าไหร่ ทางผู้ว่า ผู้บังคับการและผมมานั่งจับเข่าคุยกัน และเชิญรัฐมนตรีกระทรวงคมนาคมมาประสานงานกันว่าจะทำไงแก้ไข เพื่อไม่ให้เกิดอุบัติเหตุ และต้องหาไม้กั้นหรือยังไง ตอนนี้ก็มีการประสานงานมา แต่ยังไม่มีการแก้ไข"
ต้องเอางบจากตรงไหน?
กิตติ : "สิ่งสำคัญที่สุดต้องดูแลทุกข์สุขประชาชน ต้องร่วมด้วยช่วยกัน"
ตรงนี้เคยเกิดอุบัติเหตุมาแล้วแต่ไม่รุนแรง?
กิตติ : "อาจเกิดประมาทไปบ้างแต่ไม่รุนแรง"
ได้รับเงินชดเชยอะไรมั้ย?
เต๋า : "ยังไม่มีครับ ไปหาหมอมีประกันสังคม"
ไอ : "เหมือนกันครับ"
ผู้เสียชีวิตเขาได้ค่าชดเชยกับทางญาติมั้ย?
เต๋า : "ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าตรงนี้เขาจะชดเชยยังไง ใครได้บ้างไม่ได้บ้าง ไม่รู้เลย"
ไอ : "เป็นรุ่นพี่ค่ะ"
เต๋า : "คนนึงเขาสนิท อีกคนไม่ค่อยสนิท"
ไอ : "ตอนนี้หลอนไปเลย"
พระครูสมุสมนึก ณ วันที่มีการทอดกฐิน มีอุบัตเหตุเกิดขึ้น วัดทราบเรื่องตอนไหน?
พระครูสมุสมนึก : "ช่วงสายเก้าโมง องค์กฐินจัดอยู่ที่วัดแล้ว ส่วนที่จะมาร่วมเป็นคณะกองผ้าป่า มาร่วมงานกฐิน ทุกคนที่รู้ข่าวก็ตกใจกันหมด"
มีอะไรอยากบอกญาติโยมที่อยากไปแต่ไปไม่ถึง?
พระครูสมุสมนึก : "ก็รู้สึกเสียใจ ตั้งใจกันแล้วแต่มาไม่ถึง ทางวัดจะร่วมกับญาติโยมทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ผู้เสียชีวิต วันที่ 16 ต.ค.นี้ ช่วง 10 โมงเป็นต้นไป ให้สมความตั้งใจที่เขาอยากมาร่วมกฐิน ส่วนผู้รอดชีวิตก็อนุโมทนาบุญ ที่ยังนึกถึงเพื่อน เป็นบุญมากได้ช่วยเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ถือว่าได้สร้างกุศลใหญ่เลย อนุโมทนาด้วย"
ยอดกฐินปีนี้ได้เท่าไหร่?
พระครูสมุสมนึก : "763,260 บาท"
พระมหาไพรวัลย์อยู่ในสาย หลวงพี่ทราบข่าวรถบัสโดนรถไฟชนที่ฉะเชิงเทรา เห็นข่าวแล้วรู้สึกยังไง?
พระมหาไพรวัลย์ : "อาตมามองว่าเป็นเรื่องอุบัติเหตุ ไม่ใช่เพิ่งจะมีกรณีนี้ที่เกิดขึ้น มันเป็นเรื่องที่ไม่มีใครอยากให้เกิด แต่อุบัติเหตุเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ถ้าเราประมาท อย่างพระพุทธเจ้าบอกว่าความประมาท เป็นหนทางแห่งความตาย"
มีอะไรอยากแนะนำผู้รอดชีวิต?
พระมหาไพรวัลย์ : "ถ้าสังคมเราให้ความสำคัญกับเรื่องอย่างนี้ โดยเฉพาะที่ทางรถไฟ ถ้ามีที่กั้นให้มากกว่านี้ มีระบบเซฟให้ชาวบ้าน ให้ผู้สัญจรมากกว่านี้ มันก็จะช่วยได้มากกว่านี้ แต่พอไม่มีที่กั้น ไม่มีสัญญาณบอก แต่เมื่อเป็นอุบัติเหตุเกิดขึ้นมาแล้ว ก็รู้สึกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นก็จะเป็นบทเรียนบอกเราว่าชีวิตต้องตั้งอยู่ในความไม่ประมาท อะไรที่เราคาดเดาไม่ได้ก็เกิดขึ้นได้เสมอ ส่วนคนที่เสียชีวิต เขาก็ไปด้วยความตั้งใจที่เป็นบุญกุศล คณะทัวร์นี้เป็นทัวร์กฐิน ทุกคนไปด้วยความรู้สึกเป็นบุญเป็นกุศลทั้งนั้น คิดว่าสิ่งที่เขาคิดดี ก็จะทำให้เขาไปอย่างสุคติ ก็ภาวนาให้ดวงวิญญาณไปสู่สุคตในสัมปรายภพ"
มีอะไรอยากฝากถึงพี่น้องผู้ที่ได้รับบาดเจ็บ?
กิตติ : "ก็ขอแสดงความเสียใจกับผู้เสียชีวิตครั้งนี้ด้วย ในนามชาวฉะเชิงเทราทุกคน ขอกราบนมัสกรหลวงพ่อโสธร สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายดลบันดาลให้ผู้รอดชีวิตจงร่างกายสมบูรณ์แข็งแรง อายุยืนนานต่อไป"
เต๋ามีอะไรอยากบอก?
เต๋า : "อยากบอกเสียใจกับคนที่เสียชีวิตด้วย ไม่คิดไม่ฝันว่าจะเกิดกับคนรอบตัวเรา เสียใจจริงๆ"
ไอ : "เสียใจกับครอบครัวด้วยค่ะ