สุดเจ็บปวด! ถูกตร.ยัดข้อหาค้ายา ติดคุกฟรี 2 ปี สูญเสียทุกอย่าง

แล้วเกี่ยวข้องกับคดียาเสพติดได้ยังไง?
"มีน้องคนนึงมาซื้ออะไหล่เพื่อไปขาย เขาเปิดร้าน เรารับเงินจากน้องเขา โดยเขาจ่ายมา เราก็รับ เขาโอนมา วันนึงตร.มาจับว่าเราร่วมกันค้ายากับใครก็ไม่รู้ ที่เราไม่รู้จัก เขาโอนมาหลายยอด เขาเปิดร้าน เขาบอกว่าเขามีงบ 4 แสนกว่า ตกลงกันว่าจะซื้่อขายเงินสดในการซื้ออะไหล่จากร้านเรา ร้านไม่ไกลกัน แค่ถัดไปล็อกเดียว"

ทำไมถึงยอม?
"น้องเขาบอกว่าอยากขาย อยากเจริญเติบโตเหมือนเรา ในเวิ้งนั้นเป็นตลาดมอเตอร์ไซค์ทั้งเวิ้งเลยค่ะ จอยบอกเขานิดหน่อยเพราะเรารู้จักกัน แต่จอยขอซื้อขายเป็นเงินสด หลังจากนั้นไม่จ่ายบ้าง ล่าช้าบ้าง ทวงทีให้ที ทวงทีก็หายไป"

เขาไม่จ่ายตอนเอาของไปเหรอ?
"เขาบอกเดี๋ยวจ่ายเลย แล้วร้านเขาถัดไปไม่กี่ล็อกเองค่ะ เขาให้จอยจัดร้านให้ เพราะจอยรับจัดร้านให้ด้วย อันนี้อยู่ใกล้ๆ เราก็จัดให้เขาเรียบร้อย สรุปก็ไม่ให้เงินตามที่คุยไว้เลย จนเราทวงถาม"

เขาไม่ได้เปิดขายของเหรอ?
"บางทีให้ลูกน้องมาเปิด ซึ่งเราไม่รู้จัก เราก็ทวงไปเรื่อยๆ วันนี้ต้องได้ 8 หมื่นตามบิลนี้ เขาก็โอนเข้า พอโอนเข้าเราก็สบายใจ จบแค่ตรงนั้นค่อยทวงใหม่ จนมีเรื่องกันยังได้เงินไม่ครบเลย"

อะไรทำให้ต้องมาซวยเพราะเรื่องนี้?
"เพราะน้องสองคน สามีภรรยาที่เปิดร้าน เขาให้ลูกน้องโอนเข้าบัญชีจอย แล้วตร.จับยาบ้ากับลูกน้องเขา 28,650 เม็ด เขาจับลูกน้องก่อน จับปุ๊บดูในมือถือน้องคนนั้นว่าได้โอนเงินให้ใครบ้าง วันนั้น 30 ก.ย.ที่น้องโดนจับ มีชื่อจอยที่ได้รับการโอนเงินในมือถือเขา เขาก็สงสัยจอยก่อน จนมาจับจอย"

เขาจับยังไง?
"เขาบุกมาที่บ้านเลย ช่วง 6 โมงเช้า จอยนอนอยู่กับเพื่อนผู้หญิงสองคน ได้ยินเสียงปึ้งปั้งๆ ก็ตื่นกัน แล้วเหมือนคนจะปีนเข้าบ้าน แต่ที่ตกใจคือมีปืน เพื่อนบอกน่าจะเป็นตร. เพราะเสื้อเหมือนตร. วันนั้นไม่เห็นหมายจับอะไรเลยค่ะ เป็นเหตุการณ์ที่เร็วมาก เขาก็ถามว่าใครชื่อจอย สุกัญญา หนูก็บอกว่าหนูเอง เขาให้ไปสน. หนูก็ไป เขาบุกมาตอนใส่แค่เสื้อในกางเกงใน เราก็ไปสน."

ตอนนั้นคิดมั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น?
"คิดว่าไม่ได้ทำอะไรผิด คุยกันเข้าใจ เดี๋ยวคงได้กลับบ้าน ไปถึงสน. นั่งอยู่ตั้่งแต่เช้า ช่วง 6 โมงเย็นสองสามีภรรยานี้เข้ามา และเพื่อนสองสามีภรรยาก็เข้ามาอีก ตอนนั้นเราไม่ได้ถามว่าเราโดนเรื่องอะไร เขาบอกให้เรารอก่อน"

พอถึง 6 โมงเย็นเกิดอะไรขึ้น?
"สองสามีภรรยามาพร้อมเพื่อนเขา พอเปิดประตูเข้ามา เขาก็บอกว่าตบกันเลย ให้เราตบน้องผู้ชาย จอยก็ถามว่าจะไปตบเขาได้ยังไง เขาบอกว่าตบเลย เขาทำให้เราเดือดร้อน ตอนนั้นยังไม่เข้าใจว่าเกี่ยวอะไร เราไม่รู้เราผิดอะไร ก็รอฟังว่าเรื่องอะไร ไม่รู้เรื่องยาเสพติดเลย นั่งไปๆ เขาบอกให้ไปเซ็นชื่อ ใครเซ็นก่อนก็ได้กลับก่อน หนูก็เซ็น ก็เข้าคุกติดอยู่ห้องขังก่อน ก็งงแต่ไม่มีสิทธิ์พูดอะไร ไม่มีใครฟัง ถึงเวลานั้นจะเรียกใครก็ไม่มีใครฟัง"

ทนายล่ะ?
"ทนายมาหลังจากเราติดคุกแล้วค่ะ วันที่ 3 เจอทนาย ครั้งแรกเขาบอกว่าเป็นการเซ็นรับฟังข้อกล่าวหา ไม่ได้เซ็นรับสารภาพ"

การที่เซ็นโดยไม่อ่านทำให้เราติดคุก?
"อ่านหรือไม่อ่าน ยังไงก็ต้องเซ็นค่ะ ตอนแรกหนูบอกไม่เซ็นดีกว่ารอพี่ทนาย มันไม่ใช่ใบเดียว แล้วการอ่านของเขา พิมพ์เสร็จแล้วส่งมาให้เรา เราต้องรีบอ่านเพื่อตีให้ตร.ไป เราไม่มีเวลาอ่านขนาดนั้น ตอนนั้นแค่น้ำตาก็มองไม่เห็นอะไรแล้ว"

พอเราติดคุกรู้สึกยังไง?
"พอปิดประตูคุก ใจคิดว่าฝันค่ะ (เสียงสั่นเครือ) ไม่คิดว่าจะต้องมีชีวิตอยู่ในนั้นค่ะ (ร้องไห้)"

คิดมั้ยว่าจะต้องอยู่ถึง 2 ปี?
"ไม่คิดค่ะ (ร้องไห้) คิดว่าเดี๋ยวก็ได้กลับแล้ว ถามว่าทำไมอยู่ในนั้นถึง 2 ปี ถ้าเราไม่ได้ทำ มีคนพูดว่าถ้าไม่มีมูล คงไม่โดนเข้ามา คนในนั้นเขาชอบพูดกัน ถ้าไม่ได้ทำยาจริงใครจะจับมา"

เขาตั้งใจให้เป็นจอย เขาเลยวางแผนซื้อของ แล้วเปิดร้านแล้วให้โอนเงินให้?
"ไม่แน่ใจว่าเขาตั้งใจหรือเปล่า แต่น้องผู้ชายบอกว่าเขาโดนบังคับให้เป็นชื่อจอย เพื่อให้รับหน้าที่การโอนเงิน เหมือนเบื้องหลังการค้ายา เป็นตัวจ่ายยา"

ไม่ต้องหาหลักฐานเหรอ?
"ทนายก็ถามค่ะ ว่าได้สืบประวัติ ซักประวัติบ้างหรือเปล่า ว่าเขาทำอาชีพอะไร อยู่ยังไง เขาบอกไม่เคยไปดูประวัติ"

เขาไม่หาหลักฐาน แค่การโอนเงินความผิดต้องมาตกที่คุณจอย?
"นั่นคือหลักฐานของเขาแล้วค่ะ ที่นำมาถึงการจับกุม นั่นคือหลักฐานที่เขามี เท่านั้นจริงๆ ค่ะ เขาเห็นแค่ในมือถือน้องคนนี้เท่านั้นเองค่ะ"

ได้ปรึกษาทนาย ทนายว่าไง?
"ทนายบอกว่าเรามีหลักฐานเยอะว่าเราขายจริง ทำมา 21 ปี เรามีสมุดบัญชีให้เห็นว่าการรับเงินแต่ละวัน เข้าออกเท่าไหร่ ยอดเงินโอนถึงบริษัทอะไรบ้าง เราก็รวบรวมเอกสารทั้งหมดที่เรามีตามความจริง ฝากความหวังไว้ที่ทนาย เขาก็บอกว่าจะเตรียมอย่างนี้ๆ ฝากความหวังไว้กับญาติอย่างเดียวเท่านั้น ทนายและญาติจัดการให้หมดค่ะ"

ใครสู้เพื่อเราบ้าง?
"ก็ตัวเรานี่แหละค่ะ ลูกเป็นกำลังใจหลัก อายุ 17 มีลูกคนเดียว อดีตสามีก็ช่วยด้วยค่ะ ยังดำเนินธุรกิจร้านด้วยกันตลอดมา เป็นธุรกิจตั้งแต่ท้องน้องใหม่ๆ ก็ทำด้วยกันตลอด"

พอเขาไม่ให้ประกันตัว ศาลตัดสินว่าไง?
"ศาลต้องให้เราเข้าเรือนจำก่อนค่ะ ตอนไม่มีการตัดสินใดๆ เกิดขึ้น ต้องส่งเข้าเรือนจำก่อน"

ชีวิตในเรือนจำ?
"วันแรกที่ส่งเข้าเรือนจำแย่ค่ะ เข้าไปอันดับแรก เราเจอผู้คุมก่อน จะถามว่าเรามีเงินมามั้ย มีอะไรมามั้ย ให้เราวางเพื่อจดเข้าบุ๊คเรา ซึ่งจอยไม่รู้ว่าการเข้าคุกต้องมีเงินเตรียมไป เราคิดว่าไปสน.แป๊บเดียว ถึงวันนั้นจอยมีเงินอยู่ 13 บาท เขาก็เอา 13 บาทวาง และเขียนชื่อเราว่าเรามีเงินฝากเข้าเรือนจำ 13 บาท (ร้องไห้) น้องคนที่ทำให้ชีวิตเราเป็นแบบนี้ก็โดนไปด้วยกันวันนั้น เขาบอกว่าเขามีเงินพันกว่าบาท เพราะตร.ให้มา หนูยังถามว่าพรุ่งนี้เราจะทำยังไง แต่คิดว่าเดี๋ยวก็ได้กลับ ไม่คิดว่าต้องนอนที่นั่น พอเข้าไปเขาก็ให้เราแก้ผ้ากระโจมอก ให้ค้นตัว ว่าเรามีสิ่งผิดกฎหมายมั้ย เครื่องหู โลหะทั้งหลาย อ้าปาก แลบลิ้่น ตรวจหู ตรวจช่องคลอด แล้วก็ใส่ชุดนักโทษ ให้โดดตบ ลุกนั่ง ถ้ามีอะไรยัดไว้จะได้ร่วงออกมา เรานั่งยองให้เขาสอดนิ้วเข้าไปเพื่อดูว่ามีอะไรอยู่ข้างใน จากนั้นให้เราอาบน้ำกินข้าว แต่ก็กินไม่ลงค่ะ ให้ขึ้นเรือนนอนมีผ้า 3 ผืน นอนห้องสี่เหลี่ยม 50 กว่าคน ไม่มีหมอน ไม่มีผ้าห่ม นอนกับพื้นค่ะ"

เราเจอน้องคนที่ทำให้เราติดคุก แล้วคุยอะไรบ้าง?
"แรกๆ ยังกินข้าวกันอยู่ค่ะ จนวันที่รับไม่ไหวจริงๆ ไปออกศาลด้วยกัน เขาไม่พูดความจริงที่เกิดขึ้น เราก็บอกว่าเราไม่โอเค ที่จะเห็นหน้าเธอ เขาบอกรักเราทุกวัน ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน เขาไม่เคยขอโทษ ให้จำไว้ว่าเขารักเรามาก รักเราเหมือนแม่คนนึงเลย นี่คือคำพูดของเขา หนูรอว่าวันนึงเขาจะขอโทษ(ร้องไห้) ตอนนี้เขาก็ยังอยู่ค่ะ"

สุดท้ายออกมาได้ยังไง?
"ขึ้นศาลค่ะ ชั้นต้นยกฟ้อง ด้วยเอกสารหลักฐานและความจริง ศาลท่านเมตตาให้ความยุติธรรม ให้ความจริงปรากฎ หนึ่งปีกว่าอยู่กับชั้นต้น ตร.ก็ยังคัดค้านการประกันในชั้นต้นอีก อยู่สู้ไปอีกจนอุทธรณ์ค่ะ อีก 1 ปีกว่า 2 ปี 25 วันค่ะ"

วันที่เราได้ออกมา?
"ตอนแรกไม่มีความหวัง เรารู้ตัวว่าไม่ได้ทำ แต่ความหวังไม่มี เราไม่รู้จะได้กลับหรือเปล่า (ร้องไห้) ก็แย่ค่ะ นอนจนก้นเราเป็นแผล ต้องนอนกับพื้นปูนตลอด 2 ปีกว่า"

ได้เจอลูกมั้ย?
"ลูกไปเยี่ยมทุกวันพุธกับศุกร์ เป็นกระจกกั้นและกรงอีกที ได้เจอจริงๆ แค่ 8 นาที เห็นลูกแต่ก็สัมผัสกันไม่ได้ ร้องไห้ทุกครั้ง (ร้องไห้) เห็นหน้ากันเขาก็บอกว่าม๊าอย่าร้องนะ แต่เขาร้องทุกครั้ง หนูตั้งใจเรียนอยู่นะ แต่ตอนนั้นที่โดน ลูกอยู่ ม. 5 แล้ว ปีหน้าลูกจะจบ ม. 6 แล้ว แต่เขาคงขาดกำลังใจ เราไม่ได้อยู่เขาคงเขว เลยไม่ได้ไปเรียน ทำให้ออกจากโรงเรียนตอนม. 5 เขามาเข้าปวช.หนึ่งใหม่ เขาก็แย่ เราก็แย่ค่ะ"

สงสารลูกขนาดไหน?
"จริงๆ เหตุการณ์นี้ไม่น่าเกิดกับแม่ลูกคู่นี้ (ร้องไห้) ตัวจอยเองไม่มีพ่อแม่ มีพี่สาวคนนึง พี่สาวก็เสียแล้ว ในสายเลือดกันเรามีกันแค่สองคนแม่ลูก เราอยู่ด้วยกันทุกวันทุกคืน ชีวิตเราให้ลูกได้ แต่พอมาอยู่แบบนี้ ลูกต้องมาดูแลเรา อนาคตเขาก็ต้องมาเริ่มต้นใหม่ เขาบอกจะเรียนให้จบเป็นของขวัญเรา (ร้องไห้)"

วันที่ศาลตัดสินว่าเราออกมาได้ เหตุการณ์เป็นยังไงบ้าง?
"ศาลตัดสิน 3 ศาล ศาลชั้นต้นสืบหลักฐานพยานว่าใครเป็นอะไรยังไง จะเป็นจะตายหลักฐานที่เกิดขึ้น ณ ต่อไปนี้ น้องคนที่โอนเงินมาให้จอย เขาก็ขึ้นศาลเป็นพยานให้ตร. วันนั้นน้องบอกต่อหน้าผู้พิพากษาว่าจำเลยที่หนึ่งเป็นคนสั่งการให้น้องคนนี้โอนเงินให้จอย น้องขึ้นศาลสาบานตน วันนั้นได้มีการซักถามกันเกิดขึ้น เขาได้บอกความจริงว่าที่เขาพูดและชี้ทั้งหมดเขาโดนตร.ชุดจับกุมบังคับให้ชี้ไปที่รูปจอย ซึ่งเขาไม่ได้รู้จักจอย และจอยไม่ได้รู้จักเขา จอยก็งงอยู่ทุกวันนี้ เขาบอกว่าเขาบังคับ ถ้าไม่ชี้เขาโดนซ้อม ส่วนที่เขียนเกิดจากคำพูดของตร. เขียนตามเขา พูดต่อหน้าท่านเลย"

ทำไมตร.ต้องมาทำให้เราติดคุก?
"ทนายได้ซักถามค่ะ พอน้องคนนี้บอกท่านผู้พิพากษา ท่านเลยเอากระดาษอันนั้นที่เขียนที่สน. ให้ขีดว่าตร.ไหนบ้างที่ตร.พูดและต้องเขียนถาม ก็ปรากฎว่าเกือบจะทุกหน้า"

ได้ถามตร.มั้ย?
"สองปีกว่าออกมาก็ไม่เจอแล้วค่ะ ไปสน.มา 4 ครั้งไม่เคยเจอ ท่านที่อยู่บอกว่าชุดที่จับกุมได้ย้ายไปหมดแล้ว ไม่เคยเจออีกเลย"

ออกมาจากคุกนานหรือยัง?
"ปีนึงได้แล้วค่ะ ตอนออกมาใหม่ๆ ต้องเปิดไฟทุกวัน มันจะได้ยินเสียงตลอดเวลา (ร้องไห้) เหมือนเราอยู่ในเรือนจำ จะได้ยินดนตรีไทยเล่น เขามีหน่วยงานดนตรีไทย เรานั่งฟังทุกวันเหมือนมันหลอน เราไม่อยากได้ยินแล้ว"

ถ้าทุกวันนี้ได้ยินเสียงดนตรีไทย?
"ปีนึงไม่ได้ทำให้จิตใจดีขึ้นค่ะ ทุกวันนี้เกลียดเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาก (ร้องไห้)"

ตอนนี้ธุรกิจขายอะไหล่รถมอเตอร์ไซค์ยังทำอยู่มั้ย?
"ทำอยู่แต่เปลี่ยนระบบใหม่ ทุกวันนี้ไม่ได้ไปร้านเลยค่ะ อดีตสามีเขาทำไปแล้ว ปกติเขาก็ทำกับเราตลอด เราจะบริหารเงิน แต่พอ ณ วันนี้ตัวเงินก็ไม่ได้จับ ร้านก็ไม่ได้เข้า เหมือนคนไร้อาชีพ"