เนื้อร้อง ตรัย ภูมิรัตน
ทำนอง ณฐพล ศรีจอมขวัญ
เรียบเรียง ณฐพล ศรีจอมขวัญ
LYRIC
เหม่อลอยทุกครั้งที่บังเอิญได้ยินเพลงนั้น
เพลงที่มันคุ้นๆในใจ
และสกิดรอยบาดแผลเก่าๆ ที่เคยแห้งไป
ฉุดดึงตัวฉันกลับไปถึงเรื่องวันวาน
ความรักครั้งนั้นผ่านไปคล้ายความฝัน
และวันนี้ฉันเหมือนเพิ่งตื่น
ลืมตามาพบความจริงว่าเราไม่อาจหวนคืน
แต่เมื่อได้ยินเพลงที่คุ้นใจ เรื่องราวที่ดีมากมาย ก็ย้อนคืนมา
ทำไมไม่รู้ ภาพของเราวันนั้นไม่เคยเลือนลาง ยังไม่หายไป
จะนานแค่ไหน เหมือนว่ามันฝังไว้อยู่ในส่วนลึก อยู่ในซอกใจ
ทุกครั้งที่ฟัง ฉันนึกถึงเธอ กี่ครั้งมันก็เผลอ น้ำตาไหล
เพลงจบแล้วแต่ยังได้ยินคนเดียวทุกครั้ง
ราวกับเป็นเพลงที่ค้างในใจ
วนเวียนซ้ำๆ ย้อนภาพเดิมๆ แบบนี้เรื่อยไป
บทเพลงยังคุ้นใจ แต่คนคุ้นเคยอยู่ไหน วันนี้ไม่อยู่
ทำไมไม่รู้ ภาพของเราวันนั้นไม่เคยเลือนลาง ยังไม่หายไป
จะนานแค่ไหน เหมือนว่ามันฝังไว้อยู่ในส่วนลึก อยู่ในซอกใจ
ทุกครั้งที่ฟัง ฉันนึกถึงเธอ กี่ครั้งมันก็เผลอ น้ำตาไหล