แม่ก็พยายามจะไปบอกพ่อ 2 ครั้ง แต่ถูกอีกฝั่งกีดกัน แม่เลยถอดใจ ไม่ติดต่อ จนคุณแม่เสียชีวิตเมื่อพวกเราอายุ 8 ขวบ แม่ป่วยเป็นมะเร็ง โดยแม่ไม่เคยเล่าเรื่องราวอะไรเกี่ยวกับพ่อเลย ที่เรารู้มา คือ ยายเล่าให้ฟัง ตอนเด็กก็โดนล้อเรื่องไม่มีพ่อ เวลาวันพ่อวันแม่ทีก็ไม่มีทั้งพ่อทั้งแม่ เราก็ต้องทำใจมาตั้งแต่เด็กว่า ยาย เป็นพ่อแม่เรา เราก็จะมีนอยด์บ้าง แต่เราไม่ได้รู้สึกว่าขาด เพราะยายเลี้ยงเราดีมาก น้าๆ คอยช่วย ยายทำงานราชการ พ่อเป็นคนกรุงเทพฯ พ่อมาทำงานหัวหิน มาเจอแม่ทำงานที่หัวหิน เรารู้แค่นี้
ไปถามพระ พระบอกให้เอาปัจจุบันดีกว่า แต่ครั้งหนึ่งในชีวิต อยากรู้สักครั้งว่าพ่อเป็นใคร ไม่เคยเจอหน้า ไม่รู้จักชื่อ แต่จากการหาข้อมูล พอจะได้เบาะแสว่า พ่อน่าจะเป็นหัวหน้าสำหนักงานของกรมชลประทานที่ประจวบฯ หรือ ลพบุรี
ตอนนี้ทั้งคู่ทำธุรกิจพลอย เก็บเงินเก็บทองได้แล้ว แต่ก่อนหน้านี้ลำบาก ตอนเด็กๆ ม.2 เคยเป็นเด็กเก็บชุดของพี่เอกชัย ศรีวิชัย อยู่ได้ 2 เดือน ก็มาเรียนหนังสือต่อ ตั้งใจว่าจะหาพ่อต่อไปเรื่อยๆ ในความรู้สึกเรารู้สึกว่าพ่อยังมีชีวิต
"เราเกิดมาครั้งหนึ่งในชีวิต ทุกคนต้องมีพ่อแม่ เราอยากรู้แค่ว่าใครเป็นพ่อเรา ถ้าทราบแล้ว ไม่ต้องยอมรับออกสื่อก็ได้ ไม่ได้เรียกร้องอะไร เพราะทุกวันนี้เราไม่ได้ลำบาก แค่อยากเห็นหน้าพ่อ อยากรู้ว่าเป็นใคร พ่อจะปฏิเสธเรารับได้อยู่แล้ว เราเผื่อใจอยู่แล้ว"
จากการประมวลข้อมูล หนุ่มฝาแฝด ตามหาพ่อทำงานชลประทาน ที่หัวหิน เมื่อปี 2533 โดยมีรูปแม่ของหนุ่มฝาแฝดมาด้วย โดยคุณแม่ชื่อแหวว หรือ อำพัน